«Έχω κουραστεί να ζω κάθε μήνα, τσίμα-τσίμα με τον μισθό…»: Η εξομολόγηση μιας μαμάς για την άσχημη οικονομική κατάστασή της

Η μαμά – blogger Wendy Wisner στο κείμενο που ακολουθεί αναδεικνύει το οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν δυστυχώς πολλές οικογένειες γεγονός που τους στερεί τόσο τη διάθεση όσο και την προσπάθεια να περάσουν ποιοτικές στιγμές με τα παιδιά τους.  Οι γονείς δυσκολεύονται να μιλήσουν για τη φτώχεια, καθώς τη θεωρούν προσωπική αποτυχία, ντροπή. H οικονομική πίεση τους εξαντλεί ψυχολογικά και συναισθηματικά (θυμός, κατάθλιψη, άγχος), με αρνητικά αποτελέσματα στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους.

Κι όμως η κρίση είναι μια ευκαιρία για να δώσετε στα παιδιά σας ένα σπουδαίο μάθημα : ότι όσο δύσκολα κι αν είναι τα πράγματα, εσείς θα κάνετε ό,τι μπορείτε για να καλυτερεύσουν. Επιπλέον είναι μια αφορμή για να  να επαναπροσδιορίσετε τη σχέση σας με το παιδί και να ασχοληθείτε ουσιαστικά με τις ανάγκες του.

«Ξέρω ότι πρέπει να είμαι ευγνώμων για όλα όσα απλόχερα μου χάρισε η ζωή. Έχω δυο υπέροχους γιους που χαίρουν άκρας υγείας και ένα καλό σύζυγο. Έχουμε όλα όσα είναι απαραίτητα για το προς το ζην και μάλιστα ως ένα βαθμό είμαστε προνομιούχοι σε σύγκριση με άλλες οικογένειες που αντιμετωπίζουν σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα.

Κι όμως από τη στιγμή που κάποιος γίνεται γονιός αυτομάτως αναλαμβάνει και μια σειρά οικονομικών υποχρεώσεων και εξόδων που δεν μπορεί με τίποτα να αποφύγει καθώς έτσι είναι η ζωή. Στη δική μου περίπτωση, ζοριστήκαμε αρκετά για να ανταποκριθούμε στις οικονομικές απαιτήσεις τα 7 πρώτα χρόνια μας ως γονείς και κάναμε αρκετές θυσίες για αυτό. Είμασταν αναγκασμένοι να μένουμε σε ένα διαμέρισμα με μια μόλις κρεβατοκάμαρα γιατί δεν είχαμε τα χρήματα για κάτι μεγαλύτερο, ο άνδρας μου έχασε τη δουλειά του και τρώγαμε μόνο εξασφαλίζοντας κουπόνια φαγητού.

Ευτυχώς τώρα πια τα οικονομικά μας δεν είναι σε αυτή τη θλιβερή κατάσταση. Ο άνδρας μου βρήκε καλύτερη δουλειά και εγώ δουλεύω από το σπίτι για να συνδράμω στα οικονομικά μας. Μετακομίσαμε σε μεγαλύτερο σπίτι αλλά έχουμε πάντα το βραχνά για το πώς θα καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στα έξοδα του μήνα. Πάντα σκεφτόμαστε και ξανασκεφτόμαστε κάθε μας επιθυμία για αγορά γιατί όπως και να το κάνουμε δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να κάνουμε αποταμίευση.

Τι κι αν είμαι ευγνώμων για όλα όσα έχουμε και για όλα όσα έχουμε πετύχει μέσα από προσωπικές θυσίες και πολύ κόπο.

Έχω κουραστεί να νιώθω κόμπο στο στομάχι κάθε φορά που ο γιος μου ζητά να τον γράψω σε μάθημα υπολογιστών ή σε κάποια άλλη εξωσχολική δραστηριότητα.

Έχω κουραστεί να μην πηγαίνουμε διακοπές εκτός κι αν είμαστε καλεσμένοι σε φιλικό σπίτι.

Έχω κουραστεί να αναρωτιέμαι πώςκαι κυρίως πού θα βρεθούν τα χρήματα για να σπουδάσουν τα παιδιά μου.

Έχω κουραστεί να μένω στο νοίκι και να μην μπορούμε να έχουμε το δικό μας σπίτι.

Έχω κουραστεί να υποκρίνομαι ότι όλα πάνε καλά και δεν χρειάζεται να ανησυχώ για τίποτα.

Έχω κουραστεί να παραπονιέμαι διαρκώς για τα οικονομικά μας μπροστά στα παιδιά που ξέρουν από πρώτο χέρι πόσο πολύ ζοριζόμαστε να τα φέρουμε βόλτα κάθε μήνα.https://a0cfc4e4e2d523abc42eb14657f4f2ac.safeframe.googlesyndication.com/safeframe/1-0-38/html/container.html

Έχω κουραστεί να συγκρίνω την οικογένειά μου με τις άλλες που έχουν την άνεση και την πολυτέλεια να απολαμβάνουν κάθε τους επιθυμία.

Είμαι όμως και οργισμένη. Οργισμένη στον υπέρτατο βαθμό γιατί οι κοινωνικές παροχές του κράτους προς εμάς τις οικογένειες είναι ψίχουλα μπροστά στις εργατοώρες που ξοδεύουμε καθημερινά για να μπορέσουμε να κερδίσουμε έστω και έναν αξιοπρεπές μισθό. Θυμώνω γιατί εκτός από τα περιορισμένα οικονομικά μεγέθη μας έχουμε να αντιμετωπίσουμε και το στίγμα της κοινωνίας ότι δεν καταφέραμε να ανταποκριθούμε επαρκώς στα οικονομικά πρότυπα της σύγχρονης εποχής – για να μην αναφερθώ σε σχόλια τύπου «Δεν δουλεύουν αρκετά» ή «Δεν δουλεύουν καθόλου».

Κι όμως ξέρω πολύ καλά πώς όλη αυτή η κατάσταση δεν είναι μόνο δικό μου βίωμα ούτε δική μου πραγματικότητα. Πολλές οικογένειες αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα ίσως και σε μεγαλύτερο βαθμό και κάνουν τα πάντα για να ξεφύγουν από αυτή τους τη μιζέρια.

Δεν ξεχνάω πόσα καλά μου έχει δώσει η ζωή αλλά δεν μπορώ να μην παραβλέψω ότι μου έχει στερήσει άλλα τόσα.

Ξέρω ότι το άγχος για τα λεφτά δεν είναι κάτι που λύνεται από τη μια στιγμή στην άλλη με ένα μαγικό ραβδί αλλά ξέρω ότι αυτή η πίεση κάθε άλλο παρά ωφέλιμη για την οικογένεια και τα παιδιά μου είναι.

Όταν τα λεφτά λείπουν, η αγωνία χτυπάει «κόκκινο», η κατάθλιψη σου χτυπά τη πόρτα και μοιραία όλα αυτά έχουν αντίκτυπο στην ανατροφή των παιδιών .

Με παρηγορεί η σκέψη ότι υπάρχουν και άλλοι στη δική μου δύσκολη οικονομική κατάσταση αλλά ελπίζω πώς θα έρθει επιτέλους η στιγμή που όλα θα αλλάξουν και τα οικονομικά θα πάψουν να αποτελούν καθημερινό μας βραχνά.

Το μήνυμα που θέλω να στείλω προς όλους τους γονείς που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα είναι να μην το βάζουν κάτω.

Να μην στερούν από τα παιδιά τους την αγκαλιά, το χάδι και την απεριόριστη αγάπη που δεν κοστίζουν τίποτα αλλά έχουν όμως ανεκτίμητη συναισθηματική αξία.»

infokids