Κατηγορηματικός ο Γερμανός καγκελάριος Ολαφ Σολτς δεν δίστασε σήμερα να «αδειάσει» τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν που υποστήριξε πώς δεν πρέπει να αποκλειστεί η αποστολή δυτικών χερσαίων δυνάμεων στην Ουκρανία.
«Δεν θα υπάρχουν χερσαία στρατεύματα, ούτε στρατιώτες στο ουκρανικό έδαφος που θα σταλούν εκεί από ευρωπαϊκά κράτη ή μέλη του ΝΑΤΟ», τόνισε ο Γερμανός καγκελάριος σε ομιλία του στο Φράιμπουργκ.
Δεν είναι μόνο ο Σολτς. Στη Γερμανία, οι δηλώσεις Μακρόν απορρίφθηκαν από όλα τα κόμματα. Ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των Χριστιανοδημοκρατών, Θόρστεν Φρέιμ, τόνισε ότι είναι «εκτός συζήτησης η αποστολή δυτικών χερσαία στρατευμάτων στην Ουκρανία.
Για «συζήτηση-φάντασμα», έκανε λόγο ο επικεφαλής Διεθνών Υποθέσεων του SPD, Μάικλ Ροθ. «Δεν ξέρω κανέναν που να το θέλει σοβαρά, ούτε καν στην Ουκρανία», έγραψε ο Ροθ στο X.
Στο ίδιο μήκος κύματος και εκπρόσωπος των Πρασίνων για θέματα Αμυνας, Ανιέσκα Μπρούγκερ κατέκρινε τις δηλώσεις Μακρόν. «Με τον τρόπο αυτό, η Γαλλία περνά μια κόκκινη γραμμή που η Γερμανία, αλλά και άλλες χώρες όπως οι ΗΠΑ, έχουν σαφώς χαράξει, δήλωσε η Μπρούγκερ στη Γερμανική Ραδιοφωνία.
Για «παιχνίδι με τη φωτιά» μίλησε και ο βουλευτής του ακροδεξιού AfD, Ματίας Μόσντορφ. Ο Γκρέγκορ Γκίζι, εκπρόσωπος εξωτερικής πολιτικής της Αριστεράς στη Μπούντεσταγκ, τόνισε ότι «αν ένα κράτος του ΝΑΤΟ ή ακόμη και πολλά κράτη του ΝΑΤΟ στείλουν χερσαία στρατεύματα στην Ουκρανία, θα έχουμε Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το Γερμανικό «άδειασμα» του Μακρόν, δεν σημαίνει βέβαια ότι το Βερολίνο επιδιώκει μια διπλωματική λύση στον Ουκρανικό πόλεμο. Αντίθετα, αξιοποιεί την ρωσική εισβολή για να επιταχύνει τον επανεξοπλισμό της χώρας.
Ακριβώς πριν δύο χρόνια και τρεις μέρες μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, στις 27 Φεβρουαρίου 2022, ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς εξήγγειλε τη δημιουργία ενός ειδικού ταμείου 100 δισεκατομμυρίων ευρώ «για τις απαραίτητες επενδύσεις στην Αμυνα».
Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα του 2022, η Bundestag ενέκρινε μάλιστα την αγορά 35 μαχητικών αεροσκαφών F-35 από τις ΗΠΑ και 5,81 δισ. ευρώ για διάφορα εξοπλιστικά προγράμματα, όπως το αντιπυραυλικό σύστημα Arrow. Οι μεγάλες αγορές περιλαμβάνουν επίσης οκτώ νέα αεροσκάφη θαλάσσιας περιπολίας και «κυνηγούς» υποβρυχίων για το Πολεμικό Ναυτικό. Κόστος: 1,1 δισ. ευρώ.
«Περίπου 80 από τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ έχουν ήδη δεσμευτεί για τον καλύτερο εξοπλισμό των στρατιωτών μας και θα έχουν ξοδευτεί πλήρως ως το 2027 », δήλωσε εκπρόσωπος του Γερμανικού υπουργείου Αμυνας. Η Ευα Χεγκλ, Επίτροπος Άμυνας της Bundestag, υπολόγισε μάλιστα τις συνολικές ανάγκες εκσυγχρονισμού της Bundeswehr σε περίπου 300 δισεκατομμύρια ευρώ.
Μπροστά σε αυτή τη διαδικασία επανεξοπλισμού της Γερμανίας, η Γαλλία φαίνεται να επιδιώκει να ανακτήσει την κεντρική θέση στην Αμυντική Ευρώπη. Μια Ευρώπη που βλέπει την Ουκρανία ως εργαστήριο δοκιμών νέων πολεμικών συστημάτων αλλά και που προετοιμάζει τις αλυσίδες παραγωγής για μια νέα φάση σύγκρουσης.
Από αυτή την άποψη, η Γαλλία έχει υποστεί επίμονο ανταγωνισμό από τον παραδοσιακό αγγλοαμερικανικό παράγοντα, ενώ ταυτόχρονα βλέπει να διαμορφώνεται έναςΙταλο-γερμανικός άξονας, που μπορεί να αποκλείσει το Παρίσι από πολλούς βασικούς τομείς.
Το άνοιγμα της συζήτησης από τον Μακρόν για τα ευρωπαϊκά στρατεύματα στο Κίεβο , σε αυτό το στάδιο, έχει στόχο να επικεντρωθούν οι ευρωπαϊκές αμυντικές διαδρομές στο Παρίσι. Ολα αυτά σε ένα τεράστιο πρόγραμμα στο οποίο η Ρωσία επιστρέφει ως στρατηγικός αντίπαλος στη διπλωματία του Μακρόν. Ιδιαίτερα μετά τα ρωσικής πρωτοβουλίας στρατιωτικά πραξικοπήματα σε μια σειρά χώρες της Αφρικής, που στέρησαν από τη Γαλλία σημαντικούς βαθμούς επιρροής.
Το Παρίσι εκδηλώνει τον ιστορικό «δυϊσμό» που γνώρισε η Γαλλία απέναντι στη Ρωσία τους δύο τελευταίους αιώνες.
Ο Ναπολέων Βοναπάρτης αρχικά συμμάχησε με τον Τσάρο Αλέξανδρο Α’ και μετά ξεκίνησε την καταστροφική εκστρατεία του στη Ρωσία.
Ακόμη και Σαρλ ντε Γκωλ, μπορεί να είχε εξαιρετική προσωπική σχέση με τον Στάλιν, αλλά προχώρησε στον πυρηνικό εξοπλισμό της Γαλλίας για να μπορεί απαντήσει αυτόνομα στη σοβιετική απειλή.
Σήμερα, ο Μακρόν βρίσκει στον Πούτιν τον «ιδανικό εχθρό» που χρησιμεύει για να δικαιολογήσει τις ηγεμονικές του πρωτοβουλίες στην Ευρώπη.
Από καιρό άλλωστε ο Γάλλος πρόεδρος προωθεί την κοινή ευρωπαϊκή άμυνα και εργάζεται προσεκτικά για να την πετύχει. Αλλά η υπόλοιπη Ευρώπη και κυρίως η Γερμανία φαίνεται να φοβάται την Γαλλική κυριαρχία στον αμυντικό τομέα.