Σύμφωνα με την εκτίμηση εκλογικού αποτελέσματος, το κυβερνών κόμμα ενισχύεται κατά 3,8 μονάδες σε σχέση με τον Αύγουστο, και διατηρεί προβάδισμα 14,7 μονάδων. Συγκεκριμένα σκαρφαλώνει από το 25,9% στο 29,7%, χωρίς ωστόσο να προσεγγίζει τα επίπεδα που θα του εξασφάλιζαν αυτοδυναμία. Το ΠΑΣΟΚ παραμένει δεύτερη δύναμη ανεβαίνοντας από το 14,8% τον Αύγουστο στο 15%, ένα κρίσιμο ψυχολογικό ορόσημο για το κόμμα. Τα υπόλοιπα κόμματα παρουσιάζουν μικρές μεταβολές, χωρίς να διαμορφώνεται προοπτική ουσιαστικής ανατροπής. Ειδικότερα, η Ελληνική Λύση υποχωρεί από το 10,1% στο 8,1%. Η Πλεύση Ελευθερίας τερματίζει στην τέταρτη θέση καταγράφοντας πτώση από το 10% στο 7,6%. Το ΚΚΕ καταγράφεται στο 7,4%, ο ΣΥΡΙΖΑ σημειώνει μικρή άνοδο, ανεβαίνοντας στην έκτη θέση με 5,4% (από 4,5%), την ώρα που το Κίνημα Δημοκρατίας πέφτει, συγκεντρώνοντας 4,4% έναντι 5,3% τον Αύγουστο. Πτώση σημειώνουν και η Φωνή Λογικής (από 5,2% στο 4,2%) και το ΜέΡΑ25 (από 5% στο 4%).
Στην πρόθεση ψήφου η Ν.Δ. έχει προβάδισμα 10,7 μονάδων συγκεντρώνοντας 23,9%. Δεύτερο κόμμα είναι το ΠΑΣΟΚ με 13,2%, ενώ η κατάταξη των υπόλοιπων κομμάτων έχει ως εξής: Ελληνική Λύση 7,5%, Πλεύση Ελευθερίας 6,4%, ΚΚΕ 6,1%, ΣΥΡΙΖΑ 4,4%, Κίνημα Δημοκρατίας 4%, Φωνή Λογικής 3,5% και ΜέΡΑ25 3,4%. Το ποσοστό των αναποφάσιστων να παραμένει εξαιρετικά υψηλό στην πρόθεση ψήφου σκαρφαλώνοντας στο 17,9%.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το ερώτημα για την προσχώρηση του Ανδρέα Λοβέρδου στη Νέα Δημοκρατία. Μεταξύ των ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος, το 53% την κρίνει θετικά ή μάλλον θετικά, το 42% αρνητικά/μάλλον αρνητικά και το 5% δεν εκφράζει άποψη, δείχνοντας ότι το άνοιγμα προς πρόσωπα του Κέντρου προκαλεί ανάμεικτες αντιδράσεις ακόμη και στο εσωτερικό της Ν.Δ.. Αντίθετα, εστιάζοντας στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ η αντίδραση είναι συντριπτικά αρνητική: το 87% την απορρίπτει, μόλις το 11% την εγκρίνει και ένα 2% δηλώνει ουδέτερο, ευρήματα που αποτυπώνουν την έντονη ενόχληση που προκάλεσε στην κομματική βάση η μετακίνηση του κ. Λοβέρδου προς τη Ν.Δ.
Στο ερώτημα για το αν ο Αντώνης Σαμαράς πρέπει να επιστρέψει στη Ν.Δ., η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος εκφράζεται αρνητικά: το 62% απαντά «όχι/μάλλον όχι», το 22% «ναι/μάλλον ναι» και το 16% δεν παίρνει θέση. Η εικόνα διαφοροποιείται στους ψηφοφόρους της Ν.Δ. με το 34% να βλέπει θετικά/μάλλον θετικά την επιστροφή, το 55% να διαφωνεί και το 11% να δηλώνει ουδέτερο. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι, αν και ο κ. Σαμαράς εξακολουθεί να διαθέτει επιρροή σε ένα τμήμα της βάσης, η πλειοψηφία των πολιτών —ακόμη και εντός της Ν.Δ.— δεν φαίνεται να επιθυμεί μια θεσμική του επάνοδο.
Στην ερώτηση ποιον πολιτικό αρχηγό εμπιστεύονται περισσότερο για τη διακυβέρνηση της χώρας, η πρώτη απάντηση είναι… «Κανένας», με ποσοστό 33,5%. Ακολουθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακολουθεί με 29,9% και μεγάλη διαφορά από τους υπόλοιπους αρχηγούς. Ακολουθεί ο Νίκος Ανδρουλάκης με 11,1%. Χαμηλότερες πτήσεις καταγράφουν η Ζωή Κωνσταντοπούλου (6,2%), ο Κυριάκος Βελόπουλος και ο Δημήτρης Κουτσούμπας (από 4,7%), ενώ ο Στέφανος Κασσελάκης (3,7%) και ο Σωκράτης Φάμελλος (3%) καταγράφουν οριακή εμπιστοσύνη.
Σαφές μήνυμα προς το πολιτικό σύστημα στέλνουν οι πολίτες σχετικά με τα χαρακτηριστικά που θεωρούν πιο σημαντικά για έναν αρχηγό κόμματος. Η «εντιμότητα και ηθική» αναδεικνύεται σε κυρίαρχο κριτήριο με 41%, αφήνοντας πίσω την «ικανότητα διακυβέρνησης» (28%) και το «όραμα και στρατηγική» (25%). Στην τελευταία θέση βρίσκονται η «ικανότητα επικοινωνίας με τους πολίτες» (3%) και το «διεθνές κύρος» (2%), γεγονός που καταδεικνύει ότι οι πολίτες αναζητούν πρωτίστως καθαρότητα και αξιοπιστία, και λιγότερο επικοινωνιακά τρικ ή εξωτερική εικόνα.
Ως προς την αξιολόγηση του προγράμματος που παρουσίασε ο Νίκος Ανδρουλάκης στη ΔΕΘ: Το 56% των πολιτών κρίνει αρνητικά το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, το 24% το αξιολογεί θετικά, ενώ το 20% δεν εκφράζει άποψη. Αξιοσημείωτο, ωστόσο, είναι ότι το ποσοστό της θετικής αποδοχής (24%) υπερβαίνει σαφώς το εκλογικό ποσοστό του κόμματος (13,2%), γεγονός που δείχνει πως οι θέσεις του βρίσκουν απήχηση και σε ψηφοφόρους πέραν της κομματικής του βάσης.
Η μεγάλη εικόνα δείχνει μια κοινωνία βαθιά θυμωμένη. Το 79% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι αισθάνεται «πολύ ή αρκετά» θυμωμένος με το πολιτικό σύστημα της χώρας, ενώ μόλις το 18% «λίγο ή καθόλου». Πρόκειται για ένα εξαιρετικά υψηλό ποσοστό, που δείχνει ότι η οργή ξεπερνά τα στενά όρια της αντιπολίτευσης και αγγίζει και ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας.
Στο ερώτημα τι πληγώνει περισσότερο το πολιτικό σύστημα, η απάντηση είναι ξεκάθαρη: η διαφθορά και η διαπλοκή βρίσκονται στην κορυφή με 31%, ενώ ακολουθούν τα σκάνδαλα με 25%. Σημαντικά χαμηλότερα κινούνται οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις (14%), η έλλειψη έμπνευσης από τους πολιτικούς αρχηγούς (11%) και η ανησυχία για “υποχωρητικότητα στα εθνικά θέματα” (9%). Ακόμη πιο χαμηλά καταγράφονται η κριτική στα στελέχη των κομμάτων (6%) και η αλλοίωση του ιδεολογικού προσανατολισμού (2%). Το εύρημα επιβεβαιώνει ότι η διαφθορά και η ατιμωρησία αποτελούν τις καίριες πληγές του πολιτικού συστήματος στα μάτια των πολιτών.
Στις επόμενες εκλογές, σχεδόν 4 στους 10 πολίτες (39%) δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν με βασικό κριτήριο την απομάκρυνση της σημερινής κυβέρνησης. Πρόκειται για ένα αρκετά υψηλό ποσοστό, που δείχνει πως η ψήφος διαμαρτυρίας και ανατροπής δεν αποτελεί περιθωριακή στάση, αλλά καθοριστικό παράγοντα στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος. Την ίδια στιγμή, η ιδεολογική ταύτιση με κάποιο κόμμα συγκεντρώνει 45%, ενώ το 14% επικαλείται άλλους λόγους.
Η ταυτότητα της δημοσκόπησης: