Γράφει η Οδύσσεια

Ερωμένη : Περιμένω μια ζωή. Έμεινα μόνη να τον περιμένω. Δεν είχα ποτέ μου μια πραγματική σχέση. Ήμουν πάντοτε μόνη.
Δεν είχα κανέναν να με συνοδέψει σε μια κοινωνική υποχρέωση και κανέναν να με παρηγορήσει όταν το είχα ανάγκη.

Σύζυγος: Κι εγώ μόνη ήμουν. Μόνη μου πάλευα να μεγαλώσω τα παιδιά. Να τα πηγαίνω στα φροντιστήρια να ξενυχτάω μαζί τους. Εκείνος είτε ήταν εκεί, είτε όχι, έλειπε. Μερικές φορές γινόταν τρυφερός.
Με έπαιρνε αγκαλιά, μου χαμογελούσε και μου έλεγε πως με αγαπάει.

Ερωμένη: Κι εμένα μου έλεγε πως μ’αγαπάει.
Ερχόταν γεμάτος ζωή, χαμογελαστός και μου έκανε τρελό έρωτα. Νόμιζα ότι ζούσα σ’ ένα όνειρο.
Ύστερα, έφευγε βιαστικός για να προλάβει τα γενέθλια των παιδιών ή τη σχολική παράσταση.

Σύζυγος: Ναι ξέρω. Τότε ερχόταν κακόκεφος και νευρικός σαν να μην ήθελε να υπάρχουμε στη ζωή του, εγώ και τα παιδιά. Ύστερα ηρεμούσε και έδειχνε ξανά ευτυχισμένος.
Τα βράδια που έκανε έρωτα μαζί μου, μου έλεγε ότι είμαι δική του και ότι κανένας άλλος δε θα με άγγιζε ποτέ.

Ερωμένη : Κι εμένα το ίδιο μου έλεγε. Άφηνε σημάδια στο σώμα μου για να είναι σίγουρος ότι δε θα με άγγιζε κανείς μέχρι την επόμενη δική του φορά .

Σύζυγος: Πέρασαν τα χρόνια και τα παιδιά μεγάλωσαν και πήραν το δρόμο τους.
Νόμιζα πως τώρα είχαμε χρόνο για μας τους δύο .Αλλά ακόμη και τώρα κάτι τον βασανίζει.

Ερωμένη : Κι εγώ , νόμιζα πως τώρα επιτέλους θα ερχόταν να μείνουμε μαζί. Δεν ήρθε όμως .Έτσι, κατέληξα μόνη να τον περιμένω. Δεν έκανα παιδιά ούτε γνώρισα τι σημαίνει συντροφικότητα.
Μόνη, πιο μόνη από ποτέ.

Σύζυγος : Κι εγώ μόνη μου ήμουν και τώρα ακόμη πιο μόνη. Είναι χειρότερη η μοναξιά μέσα στη σχέση, είναι πιο σκληρή. Ένας άντρας που δεν μπορεί να ξεκαθαρίσει τα συναισθήματα του. Ένας άντρας, που δεν μπορεί να πάρει μια απόφαση.

Ένας άντρας, μοιρασμένος στα δύο.
Ένας άντρας που στέρησε από τον εαυτό, του την ευκαιρία να ζήσει ειρηνικά.
Στέρησε απο τον εαυτό του, το δικαίωμα να ζήσει μια ζωή ολοκληρωμένη.

Έζησε μια ζωή κομμένος στα δυο και πρόσφερε μισή ζωή στις δυο γυναίκες που τον περίμεναν στωικά να πάρει μια απόφαση.

Είναι στην πραγματικότητα τόσο κακός;
Τόσο εγωιστής;
Είναι στην πραγματικότητα ένα αναίσθητο τέρας ;

“Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω”

Όμως, πριν γίνουμε το τρίτο πρόσωπο σε μια σχέση και πριν επιλέξουμε ως παντρεμένοι μια εξωσυζυγική σχέση.
Πριν βολευτούμε σε ένα γάμο, ας σκεφτούμε καλύτερα και ας πράξουμε πιο ορθά.

Τι ψάχνουμε στη ζωή μας;

Πόσο ειλικρινής θέλουμε να είμαστε απέναντι στον εαυτό μας και απέναντι στους άλλους;

Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα όσο είναι νωρίς, χωρίς να χρειάζεται να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις στο μέλλον .
Και ας καταλάβουμε ότι κανείς δεν ευθύνεται για τις επιλογές μας παρά μόνο εμείς.

Πηγή : loveletters.gr