Στη τηλεδιάσκεψη παρενέβη η φεμινιστική συλλογικότητα «Το Μωβ» παρενέβη, αναδεικνύοντας τρεις υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας εν μέσω καραντίνας και θέτοντας τα σχετικά με την προστασία των θυμάτων και την ανταπόκριση των αρχών, ερωτήματα.

Στο θέμα της ενδοοικογενειακής βίας στον καιρό της πανδημίας του κορονοϊού, επικεντρώθηκε η τηλεδιάσκεψη που είχαν τα μέλη της Επιτροπής Ισότητας, Νοελαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με 40 αρμόδιους φορείς και οργανώσεις.

Στη τηλεδιάσκεψη παρενέβη η φεμινιστική συλλογικότητα «Το Μωβ» παρενέβη, αναδεικνύοντας τρεις υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας εν μέσω καραντίνας και θέτοντας τα σχετικά με την προστασία των θυμάτων και την ανταπόκριση των αρχών, ερωτήματα.

1^η υπόθεση

8/3/2020: Η γυναίκα και μητέρα δύο ανήλικων κοριτσιών γνωρίζει το Μωβ σε εκδήλωση στο Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά και ζητά βοήθεια για στέγαση ώστε να μπορέσουν να φύγουν από το σπίτι λόγω μακροχρόνιας ενδοοικογενειακής βίας. Η κατάσταση στο σπίτι επιδεινώνεται ακραία μέσα στην καραντίνα.

Ήδη από το 2016 η γυναίκα ζητά συνεχώς βοήθεια από το Συμβουλευτικό Κέντρο Πειραιά για στέγαση και νομική εκπροσώπηση. Το Κέντρο της παρέχει μόνο νομική συμβουλευτική και ψυχολογική υποστήριξη και δεν αντιμετωπίζει το βασικό πρόβλημα που είναι η στέγαση, ώστε η γυναίκα και τα κορίτσια να μπορέσουν να φύγουν από το κακοποιητικό περιβάλλον.

Μέσα σε ένα μήνα το Μωβ βρίσκει αλληλέγγυο σπίτι και η γυναίκα με τα παιδιά φεύγουν τελικά από τον σύζυγο. Μετά από ένα μήνα φιλοξενίας η γυναίκα νοικιάζει δικό της σπίτι το οποίο επιπλώνεται και εξοπλίζεται πλήρως από αλληλεγγύη. Παράλληλα το Μωβ βρίσκει αλληλέγγυα δικηγόρο για να αναλάβει την νομική εκπροσώπηση της γυναίκας για το διαζύγιο.

Ερωτήματα:

Πόσα αιτήματα για στέγαση υπάρχουν συνολικά; Πόσα έχουν καλυφθεί και πόσα εκκρεμούν; Μέσος χρόνος αναμονής; Υπάρχουν προϋποθέσεις για να εξυπηρετηθεί μια γυναίκα; Πόσες θέσεις υπάρχουν για στέγαση κακοποιημένων γυναικών ανά περιφέρεια; Επαρκούν; Υπάρχει σχεδιασμός να αυξηθούν και πότε;

2^η υπόθεση

1/5/2020: Η γυναίκα πηγαίνει στο ΑΤ Πατησίων (στο οποίο υπάγεται λόγω κατοικίας) για να καταγγείλει τον εν διαστάσει σύζυγό της για ενδοοικογενειακή βία. Το ΑΤ την αποτρέπει να υποβάλει μήνυση λέγοντάς της ότι θα δικαστεί μετά από 2 χρόνια και δεν δέχεται ούτε να κάνει συστάσεις στον εν διαστάσει σύζυγο, ούτε να καταγράψει την καταγγελία στο βιβλίο συμβάντων. Της αντιπροτείνει την επόμενη φορά να καλέσει το 100. Η γυναίκα πηγαίνει στο ΑΤ Κυψέλης, το οποίο δέχεται να καταγράψει το περιστατικό και να κάνει συστάσεις. Στη συνέχεια η γυναίκα πηγαίνει στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων και ζητάει να μιλήσει στον/στην Εισαγγελέα υπηρεσίας. Στην πύλη της Ευελπίδων της λένε να φύγει.

2/5: Η γυναίκα ζητά βοήθεια από το Μωβ.

4/5: Το Μωβ παρεμβαίνει τηλεφωνικά στο ΑΤ Πατησίων και μιλά με τον Αξιωματικό Υπηρεσίας στον οποίον διαμαρτύρεται για την μη εξυπηρέτηση της γυναίκας την 1/5 και ζητά να εξυπηρετηθεί τώρα. Ο Αξιωματικός Υπηρεσίας διαβεβαιώνει το Μωβ ότι θα εξυπηρετηθεί. Η γυναίκα πηγαίνει στο ΑΤ Πατησίων όπου όντως αυτή τη φορά υποβάλει μήνυση.

Ερωτήματα:

Γιατί χρειάζεται να γίνεται παρέμβαση οργανώσεων; Γιατί υπάρχει τόση διαφορά από ΑΤ σε ΑΤ κι από βάρδια σε βάρδια; Υπάρχει ενημέρωση και εκπαίδευση των ΑΤ πώς να χειρίζονται τις κακοποιημένες γυναίκες που ζητούν βοήθεια;

3^η υπόθεση

7/5/2020: 34χρονη γυναίκα εξαφανίζεται στην Λευκίμμη της Κέρκυρας.

8/5: Ο 32χρονος σύντροφος της γυναίκας δηλώνει στην Αστυνομία την εξαφάνισή της και καταγγέλλει ότι η γυναίκα απήχθη από τον 47χρονο Δημήτρη Ασπιώτη, τον “δράκο του Κάβου”, ο οποίος το 2012 είχε καταδικαστεί σε 52 χρόνια κάθειρξης για τους βιασμούς έξι νεαρών Βρετανίδων τουριστριών.

9/5: Η γυναίκα εντοπίζεται από περιπολικό σε καλύβα στον Άγιο Προκόπιο Λευκίμμης. Καταγγέλλει ότι είχε πέσει θύμα απαγωγής και πολλαπλού βιασμού από τον “δράκο” του Κάβου, ο οποίος την κρατούσε όμηρο και τη βίαζε υπό την απειλή της ζωής της. Η γυναίκα νοσηλεύεται στο νοσοκομείο της Κέρκυρας ως τις 12/5 και στη συνέχεια υποστηρίζεται από υπηρεσίες της κοινωνικής πρόνοιας.

13/5: Το Μωβ ξεκινά παρεμβάσεις στις αρμόδιες αστυνομικές αρχές τόσο στην Κέρκυρα όσο και στην Αθήνα. Ο σύντροφος της κοπέλας, ο οποίος έκανε την καταγγελία, συνελήφθη και κρατείται για απέλαση επειδή δεν είχε άδεια παραμονής, ενώ ο δράστης δεν έχει συλληφθεί ακόμα.

Ερωτήματα:

Γιατί δεν υπάρχει προστασία από κράτηση και απέλαση όσων καταγγέλλουν ενδοοικογενειακή ή έμφυλη βία, πχ βιασμό, ώστε να μην αποτρέπονται να καταγγείλουν;

Πηγή : in.gr