Βασίλης Σ. Κανέλλης

Ο πολιτισμός μετριέται στο πώς φερόμαστε στα παιδιά, στους ηλικιωμένους και στα ζώα

Ένα ζοφερό σκηνικό έχει στηθεί τις τελευταίες εβδομάδες πάνω από την ελληνική κοινωνία.

Νεκρά παιδάκια της ίδιας οικογένειας, αναζητείται η αιτία του θανάτου τους, υπόνοιες για εγκληματική ενέργεια από την ίδια τη μάνα και κάποιοι στήνουν ήδη δικαστήρια στα social media ζητώντας λιντσαρίσματα και κρεμάλες.

Προτού καν αποφανθούν οι ειδικοί και η Δικαιοσύνη, κάποιοι λειτουργούν με νόμους Φαρ Ουέστ

Ένα νεκρό παλικάρι, μόλις 19 ετών, από την οπαδική βία που «σκοτώνει» τον ελληνικό αθλητισμό και την κοινωνία. Κι αντί να σκύβουμε το κεφάλι από ντροπή και να βρίσκουμε λύση στο πρόβλημα, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με νέες επιθέσεις χούλιγκανς.

Μια μάνα επιτρέπει στον σύντροφό της να κακοποιεί τα παιδιά της και να σκοτώνει ένα από αυτά ενώ η ίδια… παίζει βιντεοπαιχνίδια. Κι επί πέντε χρόνια να κρύβει το μυστικό χωρίς να αισθάνεται ίχνος ενοχής.

Ένας γκέι συμπολίτης μας γίνεται θύμα revence porn και ο πατέρας του μη αντέχοντας την… ντροπή εξαιτίας της μη ανεκτικότητας της κοινωνίας, αυτοκτονεί.

Ηλικιωμένοι σε γηροκομείο βασανίζονταν άγρια και δολοφονούνταν από υπαλλήλους για να τους κλέβουν τα λεφτά και τις βέρες.

Μια γιαγιά κλέβει για να ζήσει και κάποιοι θεωρούν αυτονόητο να τη σύρουν στην Αστυνομία αντί να την βοηθήσουν.

Και καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες άγριων βασανισμών ζώων. Άσπλαχνοι συμπολίτες μας εγκαταλείπουν τα σκυλάκια τους επειδή τα… βαρέθηκαν ή επειδή βαριούνται να τα πηγαίνουν βόλτα.

Λένε ότι το επίπεδο του πολιτισμού μιας χώρας, το επίπεδο της ανθρωπιάς μιας κοινωνίας φαίνεται από τη συμπεριφορά μας στα παιδιά, στους ηλικιωμένους και στα ζώα. Για το καθένα υπάρχει και διαφορετική αιτία για να δείξουμε αυτή την ανθρωπιά, αυτή τη συμπεριφορά που θα μπορεί να μας κατατάσσει στο ανθρώπινο είδος.

Τα παιδιά είναι το μέλλον. Είναι οι ψυχές που έχουν πολύ δρόμο μπροστά τους να διανύσουν στη ζωή.

Είναι αυτά που πρέπει να ζήσουν μια ομαλή παιδική ηλικία, να μορφωθούν, να κάνουν οικογένειες, να βρουν το δρόμο τους στον επαγγελματικό στίβο, να μεγαλουργήσουν, να αλλάξουν τον κόσμο.

Είναι αδιανόητο να αφαιρείται η ζωή ενός παιδιού, και μάλιστα από τα χέρια των συγγενών του.

Είναι αδιανόητο να βιάζονται μικρά παιδιά, να εξωθούνται στην πορνεία, στα ναρκωτικά, σε μια ζωή βουτηγμένη στο δράμα, την εξαθλίωση, τον πόνο.

Αν δεν μπορείτε να μεγαλώσετε παιδιά σωστά, αν δεν μπορείτε να τους δώσετε το μέγιστο αγαθό, αυτό της ομαλής κοινωνικής ζωής, τότε μην κάνετε παιδιά.

Αν είστε άρρωστοι μη βγάζετε τα απωθημένα σας στα παιδιά, κάντε στείρωση. Δεν σας φταίνε οι αθώες ψυχές, μην τους στερείτε τη ζωή που τους δώσατε.

Οι ηλικιωμένοι, οι απόμαχοι της ζωής, είναι οι γονείς μας, οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας. Είναι οι γείτονές μας, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές μας.

Ο σεβασμός σε όλους αυτούς που έδωσαν την ψυχή τους για εμάς θα πρέπει να είναι δεδομένος.

Είναι αδιανόητο και μέγιστο έγκλημα να εγκαταλείπονται οι ηλικιωμένοι στο έλεος του χρόνου και κακών ανθρώπων.

Είναι έγκλημα καθοσιώσεως να απλώνεις έστω το χέρι σου πάνω σε ανθρώπους που έδωσαν τα πάντα για τις νεότερες γενιές. Ειδικά από τη στιγμή που η φροντίδα τους ανατίθεται σε επαγγελματίες.

Κακοποίηση ζώων από… ζώα. Πόσες φορές ακούσαμε τον τελευταίο καιρό να βασανίζουν ή και να σκοτώνουν ζώα οι άνθρωποι, γιατί μπορούν. Πόσο άνθρωπος μπορείς να λέγεσαι όταν προβαίνεις σε τέτοιες ενέργειες, όταν αφαιρείς τη ζωή ενός σκύλου ή το εγκαταλείπεις γιατί δεν το θεωρείς κι αυτό μια ψυχούλα, όπως η δική μας.

Τα όσα βλέπουμε και ακούμε καθημερινά δεν τα χωράει ο ανθρώπινος νους.
Η πανδημία, η οικονομική κρίση, η διάρρηξη των κοινωνικών και οικογενειακών σχέσεων, άνοιξαν το καπάκι του βόθρου και χύθηκαν τα λύματα.

Και τώρα ποιος θα μαζέψει το αίσχος; Ποιος θα βάλει φρένο σε μια κοινωνία που γίνεται ολοένα και πιο σκληρή, πιο ξεδιάντροπη, πιο απεχθής;

Δυστυχώς, η κατάσταση έχει ξεφύγει και θα γίνει ακόμη χειρότερη. Γιατί τελικά άνθρωποι υπάρχουν πολλοί, αλλά η ανθρωπιά είναι χαμένη.

in.gr