Κρινιώ Νικολάου: «Η Κρινιώ μαθαίνει κάθε μέρα,[…] γκρεμίζει και ξαναχτίζει…»

Η τραγουδοποιός και ερμηνεύτρια Κρινιώ Νικολάου έχει ξεχωρίσει με την πορεία, τις συνεργασίες αλλά και το καλλιτεχνικό της έργο. Η πρόσφατη κυκλοφορία του νέου τραγουδιού της, ήταν μια καλή αφορμή να μιλήσουμε μαζί της.

Πόσο απολαυστικό ήταν το ταξίδι σας στον χώρο της μουσικής, έως τώρα;

«Μαγικό! Λες και πήρα ένα απ’ τα τρενάκια των παραμυθιών και μέσα στο βαγόνι βρέθηκα με συνεπιβάτες ανθρώπους που θα μπορούσαν να είναι πόστερ στον τοίχο του εφηβικού μου δωματίου. Γιάννης Σπανός, Κώστας Χατζής, Σταμάτης Κραουνάκης, Δημήτρης Μητροπάνος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Βαγγέλης Γερμανός, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και τόσοι άλλοι που, κοιτώντας πίσω, είναι σαν όνειρο. Επειδή όμως είμαι άνθρωπος που κοιτάει μπροστά θα σου πω ότι νιώθω ότι  αυτό το βαγόνι χωράει πολύ κόσμο ακόμα…»

Με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα υπήρξε και ένα ντουέτο…

«Ναι· η “Αγάπη Πλανόδια”. Ήταν ένας πραγματικά υπέροχος άνθρωπος. Αληθινός καλλιτέχνης. Γλυκός, γενναιόδωρος. Τον γνώρισα το 2018, όταν είχα μελοποιήσει τους στίχους της Κ. Χαρίση· και όταν ο Λαυρέντης άκουσε το τραγούδι δέχτηκε με χαρά να το πούμε μαζί ντουέτο. Μπήκε στο άλμπουμ «Κοίτα με απλά», που κυκλοφόρησε εκείνη τη χρονιά. Ήταν άλλη μια μαγική στιγμή».

Στο άλμπουμ υπήρχε και η διασκευή ενός θρυλικού τραγουδιού· του «Υπάρχω». Πώς γεννήθηκε η επιθυμία να διασκευάσετε ένα λαϊκό τραγούδι;

«Είναι κάτι που κάνω ούτως ή άλλως για τα live μου. Το λαϊκό τραγούδι είναι κάτι που αγαπώ και έχει περίοπτη θέση στις ζωντανές μου εμφανίσεις. Πάντα, όμως, ιδωμένο με τη δική μου ματιά. Το “Υπάρχω”  το είχαμε διασκευάσει και το λέγαμε στα live. Βλέπαμε, λοιπόν, ότι είχε μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό. Κάτι γινόταν όταν το έλεγα· μια σύνδεση. Έπρεπε να συμπεριληφθεί σε ένα άλμπουμ,  με το οποίο ζητούσα από το κοινό να με “κοιτάξει απλά”, να δει ποια είμαι καλλιτεχνικά…»

Με αφορμή την απάντησή σας αλλά και το πρόσφατο live στο Φουγάρο, θα θέλατε  να μου περιγράψετε τί ακριβώς γίνεται στα live σας και έχουν αυτή τη μεγάλη αποδοχή;

«Οι ζωντανές μου εμφανίσεις είναι κάτι που απολαμβάνω πραγματικά και ένας από τους βασικούς λόγους που κάνω αυτή τη δουλειά. Κάθε εμφάνιση έχει τη δομή μιας  παράστασης, με τη διαφορά ότι κάθε βραδιά είναι διαφορετική. Ακολουθεί το feeling, η διάθεση του κοινού και αυτό που εισπράττω από την επικοινωνία μας. Πρωτοπορήσαμε στις διασκευές, και κάποια swing νιώθω ότι έγραψαν ιστορία στα live μας. Οι εναλλαγές και το πρόγραμμα, γενικά, ενθουσίαζαν το κοινό, με το οποίο υπήρχε διαδραστική σχέση!»

Μετά από τη μαγεία αυτή, τα πανέμορφα μαγαζιά του κέντρου, τις παραστάσεις με τον Κραουνάκη και τους σπείρα-σπείρα, τις συναυλίες, πώς βιώσατε τον καιρός που λόγω πανδημίας, όλα ήταν κλειστά;     

«Αυτή η κατάσταση να μην ξανάρθει για τον χώρο μας… Ειδικά για τους επαγγελματίες μουσικούς, τέθηκε ζήτημα επιβίωσης. Προσωπικά, προσπάθησα να αντιστρέψω το κλίμα μέσα από τη δημιουργία, Βοήθησε η θάλασσα, ο άπειρος ελεύθερος χρόνος που είχα για ενδοσκόπηση και επαναπροσδιορισμό».

Ο οποίος επαναπροσδιορισμός έφερε και δυναμική επαναφορά; Η Κρινιώ Νικολάου επανασυστήνεται; 

«Η Κρινιώ  μαθαίνει κάθε μέρα, ωριμάζει, μελετά, ανακαλύπτει, δημιουργεί, γκρεμίζει και ξαναχτίζει μέχρι να έχει να παρουσιάσει οτιδήποτε έχει αληθινό λόγο ύπαρξης. Στόχος είναι, με κάθε λέξη και με κάθε νότα, να μπορεί να ταυτιστεί κανείς, να αισθανθεί, να νιώσει αυτή τη γλυκιά ανατριχίλα».

Έχει επιτευχθεί αυτό με τη «Μετέωρη»; 

«Αυτό είναι ένα τραγούδι που λάτρεψα, με την πρώτη ματιά, ως στίχο. Στιχουργός είναι ο Νικόλας Τσιορβάς· κι ήταν μια ευλογία που συναντήθηκαν οι δρόμοι μας. Τα ακατέργαστα στιχάκια του με άγγιξαν και, μέσα σ’ ένα καλοκαίρι, δημιουργήσαμε μαζί τραγούδια με μια παράξενη μαγεία. Λόγια που έγιναν έμπνευση, ώστε η μουσική να τα ντύσει, λίγη μόνο ώρα μετά. Ήταν σαν κάποιος να είχε μπει μέσα στην ψυχή μου, να είχε δει και να έβαλε λόγια στα συναισθήματα. Και με χαρά μου διαπιστώνω πως έχουν ταυτιστεί πολλοί μ’ αυτή τη συνθήκη».

Μιλάτε με ενθουσιασμό. Να υποθέσουμε ότι έπεται και δυναμική συνέχεια;

«Ναι,  έχω έναν εφηβικό ενθουσιασμό. Ίσως λόγω του εγκλεισμού,  η αίσθηση είναι ότι όλα γίνονται σαν για πρώτη φορά. Ίσως και η δημιουργία, η χημεία, το αποτέλεσμα όσων γεννήθηκαν το καλοκαίρι από τη συνεργασία με τον Νικόλα. Ανυπομονώ να βγω να τα μοιραστώ με τον κόσμο. Να τραγουδήσουμε όλοι μαζί σε όμορφους χώρους, σε συναυλίες· και τα τραγούδια να ταξιδέψουν και να αγαπηθούν,  όπως ο κόσμος αγκάλιασε ως τώρα τις έξι δισκογραφικές μου δουλειές και οτιδήποτε μοιράστηκα!»