Ειδικότερα οι εργαζόμενοι υποστηρίζουν τα εξής:
– Ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης στην Ελλάδα (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) δεν ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί
– Δεν υφίσταται ανάγκη δημιουργίας ανεξάρτητης ρυθμιστικής αρχής στα νερά γιατί δεν υφίσταται το ανταγωνιστικό πλαίσιο με άλλα λόγια δεν υπάρχει ελεύθερη αγορά, την οποία πρέπει να εποπτεύσει, να ελέγξει και να ρυθμίσει για να τηρηθούν οι κανόνες ανταγωνισμού.
– Δίνονται αυξημένες αρμοδιότητες στη Ρ.Α.Α.Ε.Υ. η οποία μπορεί να προτείνει αναδιοργάνωση του τομέα παροχής υπηρεσιών ύδατος με συγχωνεύσεις και συνενώσεις των παρόχων υπηρεσιών ύδατος. Αυτό όμως προσκρούει σε ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο θεσμικό πλαίσιο των Δ.Ε.Υ.Α. του Ν. 1069/80 και κυρίως στον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα των συγκεκριμένων επιχειρήσεων αλλά και σε κεκτημένα της τοπικής αυτοδιοίκησης.
– Θεσπίζει κριτήρια αξιολόγησης της διαχειριστικής ικανότητας των Παρόχων Υπηρεσιών Ύδρευσης και τα ελάχιστα επίπεδα πλήρωσης των κριτήριων για την πιστοποίηση της επάρκειάς τους.
– Επιβάλει υπέρογκα πρόστιμα, και επιβαρύνει οικονομικά με τα τέλη που εισπράττει από τις Δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του συνολικού ετήσιου κύκλου εργασιών των παρόχων υπηρεσιών ύδατος, ούτε καν επί των καθαρών κερδών τους. Ακόμη και με ζημίες, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα για την λειτουργία της νέας ΡΑΕ .
– η νέα Ρυθμιστική Αρχή ενισχύεται θεσμικά σε βάρος τόσο του Υ. Π. ΕΝ και της αρμόδιας Γενικής Γραμματείας Υδάτων, όσο και ιδίως σε βάρος των Δ.Ε.Υ.Α. και υπεισέρχεται σε ζητήματα που συνδέονται με κρίσιμες αρμοδιότητες των επιχειρήσεων, θεσμικά κατοχυρωμένες, όπως για παράδειγμα ο καθορισμός και ο έλεγχος της τιμολογιακής τους πολιτικής. Ουσιαστικά, επιχειρείται η κατάργηση του ιδρυτικού νόμου των Δ.Ε.Υ.Α., ο ν. 1069/80.
– Αποκλείονται, η Ε.Δ.Ε.Υ.Α. ο θεσμικός εκπρόσωπος των ΔΕΥΑ, αλλά και η ΠΟΕ – ΔΕΥΑ που εκφράζει το σύνολο των εργαζόμενων της χώρας, από την συμμετοχή τους στα όργανα διαμόρφωσης και διαβούλευσης για ζητήματα υδατικών πόρων σε αντίθεση με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο.
Κωστής Κριτσιάνης