Ο έρωτας κι η λογική, δεν περπάτησαν ποτέ χέρι χέρι …

Αλήθεια, έχεις ερωτευτεί ποτέ;
Μη βιαστείς να μου απαντήσεις, σκέψου πρώτα…
Σου μιλάω για έρωτα!
Όχι για ενθουσιασμό, αυτόν που μετά από λίγο καιρό καταλαγιάζει σιγά σιγά και στο τέλος ξεθυμαίνει και γίνεται ανάμνηση.
Ούτε για καύλα, που σε ξεσηκώνει και σε παρασύρει, μα όταν το σώμα ικανοποιηθεί και η δίψα σβήσει, περνάει και ξεχνιέται.
Για έρωτα αληθινό σου μιλάω! Τον έρωτα εκείνο τον απόλυτο, που τον νιώθεις μοναχά μια φορά στη ζωή σου.. Καταλαβαίνεις;
Είναι ο έρωτας που μπαίνει στη ζωή σου ξαφνικά και αλλάζει όλα τα δεδομένα σου. Κυριαρχεί στο μυαλό σου και κατακτά την καρδιά σου πριν καν καταλάβεις πώς συνέβη αυτό. Ισοπεδώνει τις επιφυλάξεις σου και εξαφανίζει τους ενδοιασμούς σου. Γκρεμίζει όλες τις άμυνες που έχτιζες και σε αφήνει απόλυτα υποταγμένο στη δύναμή του.
Όταν τον συναντήσεις ξεχνάς όλα όσα έλεγες ως τότε, όλα εκείνα τα «Εγώ ποτέ δε θα…». Ακολουθώντας την παρόρμηση που νιώθεις, ξεχνάς όλα τα «πρέπει» και ακολουθείς μόνο το «θέλω» σου, εκείνο το απόλυτο θέλω του έρωτα. Εγκαταλείπεις τη σιγουριά και την ασφάλεια, αψηφάς τον κίνδυνο, παρασύρεσαι έξω από τα όριά σου, προχωράς πέρα από κάθε λογική.
Από εκείνη τη στιγμή και μετά τίποτα δεν είναι πια το ίδιο. Ούτε κι εσύ.
Εσύ υπάρχεις πια μόνο για εκείνον. Λες και η ανάσα σου είναι η δική του ανάσα. Δίνεσαι ολοκληρωτικά και απόλυτα, επιλέγοντας να ανήκεις σ’ εκείνον που αγαπάς. Το «εγώ» εξαφανίζεται μέσα στο «εμείς» και το όνομά του είναι πια η δική σου ταυτότητα.
Η ζωή σου γεμίζει με ένταση και καρδιοχτύπι και τα συναισθήματα εναλλάσσονται μέσα σου με ρυθμούς που δε μπορείς ούτε κι εσύ να παρακολουθήσεις.
Εκείνος είναι το σημείο αναφοράς σου. Είναι η αιτία για κάθε σου χαμόγελο μα και για κάθε δάκρυ. Κάθε στιγμή τη ζεις μέσα στην υπερβολή. Υπερβολική η ευτυχία σου όταν είστε μαζί, υπερβολική και η μοναξιά σου όταν είναι μακριά σου. Λες και ο κόσμος σου αρχίζει και τελειώνει στο βλέμμα του, στο χάδι του, στην αγκαλιά του.
Ο αληθινός έρωτας αγνοεί την κοινή λογική. Δεν υπακούει σε κανόνες, δεν έχει όρια και όρους. Σε οδηγεί σ’ ένα δικό του σύμπαν με το συναίσθημα να επικρατεί πέρα από κάθε σκέψη. Σε κάνει παράτολμο και ριψοκίνδυνο μ’ έναν τρόπο που πριν δε θα μπορούσες ούτε καν να διανοηθείς. Αλλάζει τη ρότα της ζωής σου και σε κατευθύνει σ’ έναν κόσμο μυστηριώδη και απρόβλεπτο, με μόνη πυξίδα τον ίδιο τον έρωτα. Κι εσύ ακολουθείς το κάλεσμά του και χάνεσαι στα μονοπάτια του.
Χάνεσαι στο βλέμμα του, που σε αιχμαλώτισε από την πρώτη στιγμή.
Χάνεσαι στο χαμόγελό του, που σε αναστάτωσε και σε μέθυσε από ευτυχία.
Χάνεσαι στην αγκαλιά του, που ξαφνικά έχει γίνει για σένα ο κόσμος ολόκληρος.
Χάνεσαι στο άγγιγμά του, που σε καθήλωσε από εκείνη την πρώτη φορά.
Χάνεσαι στο φιλί του, που γέμισε σημάδια το κορμί σου και σφράγισε την ύπαρξή σου με το δικό του όνομα.
Χάνεσαι σ’ έναν κόσμο που δε χωράει κανέναν άλλον, παρά μονάχα εσάς τους δυο.
Χάνεσαι, για να ξαναγεννηθείς μέσα από αυτό τον έρωτα που σου μαθαίνει τη ζωή από την αρχή.
Όταν ερωτευτείς αληθινά καταλαβαίνεις τι σημαίνει δίνομαι. Γιατί δίνεις απλόχερα τον εαυτό σου και τολμάς να αφήνεις κάποιον άλλον να ορίζει την ύπαρξή σου. Ρισκάρεις να δώσεις τα πάντα σε κάποιον, κι ας ξέρεις πως στον έρωτα δεν υπάρχουν εγγυήσεις. Πιστεύεις χωρίς αμφιβολίες και εμπιστεύεσαι χωρίς ενδοιασμούς. Κι ας φαίνεται παράλογο..
Ο αληθινός έρωτας δεν έχει λογική. Έχει μονάχα πάθος και τρέλα, υπέρβαση και υπερβολή. Μα είναι αυτή η τρέλα του που τον κάνει ακαταμάχητο, είναι αυτό το πάθος που δίνει νόημα στην κάθε στιγμή. Είναι αυτό το «Φύγαμε!» που σε κάνει να τα παρατάς όλα χωρίς δεύτερη σκέψη και να ξεκινάς τη ζωή σου απ’ την αρχή. Μαζί του…
Έτσι είναι ο απόλυτος έρωτας.
Μαζί του όλα απ’ την αρχή, κι όπου σας βγάλει…

Γράφει η Μπάρμπυ Κορμαρή

Πηγή : loveletters