ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑ: Εργαλειοποιούν την πανδημία, για να περάσουν νεοφιλελεύθερες πολιτικές

Το Πράσινο Κίνημα, μετά το πρόσφατο lockdown που ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε το πολιτικό θράσος-λίγο μετά την Ικαρία- να ανακοινώσει, καταγγέλλει τις νεοφιλελεύθερες πρακτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Δώδεκα μήνες επιδημίας και παρατηρούμε τις αμφιλεγόμενες και αλληλοσυγκρουόμενες πολιτικές αποφάσεις και την προσπάθεια εργαλειοποίησης της κρίσης. Οι πολίτες και οι επιχειρήσεις υποφέρουν από τα συνεχιζόμενα μέτρα, ενώ ταυτόχρονα το πολιτικό κατεστημένο δείχνει συνεχώς να αδιαφορεί ως προς την τήρηση τους.

Πλέον εγείρονται ερωτηματικά αν είναι ανικανότητα ή αν πρόκειται περί ιδεολογικής-πολιτικής επιλογής με βάση και τις δηλώσεις Βορίδη – Γεωργιάδη – Μπογδάνου – Πέτσα. Διότι πλέον είναι σαφέστατη η επιβολή της νεοφιλελεύθερης-ακροδεξιάς ιδεολογίας. Τα νομοσχέδια, τα οποία έχουν ψηφιστεί την περίοδο της πανδημίας, δείχνουν μία κατεύθυνση εργαλειοποίησης της πανδημίας.

Είναι ανικανότητα ή ιδεολογικοπολιτική επιλογή η μη λήψη έγκαιρων μέτρων στη Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο, παρά τις εισηγήσεις των λοιμωξιολόγων; Μιλώντας τότε στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ, ο κ. Γεωργιάδης, ανέφερε: «Θέλω να είμαι ειλικρινής, ένας από τους λόγους που ελήφθη η απόφαση για την καραντίνα αυτής της εβδομάδος, ήταν το προηγούμενο της Θεσσαλονίκης… Τότε κάποιοι λοιμωξιολόγοι μάς έλεγαν ότι θα έπρεπε να γίνει καραντίνα στη Θεσσαλονίκη πριν την εορτή του Αγίου Δημητρίου. Εμείς από σεβασμό στην παράδοση, στην Ορθοδοξία στην πίστη, δεν βάλαμε καραντίνα πριν τη γιορτή του Αγίου Δημητρίου, θυμίζω ότι αυτό ήταν το βασικότερο λάθος που έγινε στη Θεσσαλονίκη, και το παραδέχθηκε και ο πρωθυπουργός στη Βουλή».

Είναι ανικανότητα ή ιδεολογικοπολιτική επιλογή να ανοιγοκλείνουν δραστηριότητες χωρίς στρατηγική, χωρίς σχέδιο, χωρίς πρωθύστερη συνεννόηση με φορείς της οικονομίας και της κοινωνίας. Να κερδίζουν μονίμως οι μεγάλες, πολυεθνικές επιχειρήσεις σε βάρος των μικρομεσαίων;

Είναι ανικανότητα ή ιδεολογικοπολιτική επιλογή την περίοδο του lockdown να στοιβάζουν τους φτωχούς πολίτες στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και να μην έχουν κάνει κάποια επένδυση σε αυτόν τον τομέα από τον Μάρτιο;

Είναι ανικανότητα ή ιδεολογικοπολιτική επιλογή την περίοδο του lockdown να κερδίσει ο ιδιωτικός τομέας παροχής ιατρικών υπηρεσιών από τις επιλογές της κυβέρνησης ως προς την διαχείριση του Covid 19, όταν έφτασαν στο σημείο να αναβάλουν το 80% των προγραμματισμένων χειρουργείων;

Είναι ανικανότητα ή ιδεολογικοπολιτική επιλογή την περίοδο του lockdown το τραπεζικό σύστημα να έχει ερμητικά κλειστές τις πηγές χρηματοδότησης της ραχοκοκαλιάς της Ελληνικής Οικονομίας, δηλαδή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνος Μίχαλος έχει ήδη κρούσει συναγερμό τόσο για την υπερφόρτωση με χρέη, όσο και για τον αποκλεισμό της συντριπτικής πλειοψηφίας των επιχειρήσεων από την ρευστότητα των τραπεζών αλλά και του κράτους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΒΕΑ στο τραπεζικό σύστημα της χώρας έχουν πραγματική πρόσβαση 15.000 – 25.000 περίπου μεγάλες επιχειρήσεις και στο κρατικό σύστημα στήριξης, μέσω επιχορηγήσεων και δανείων έχουν πρόσβαση περίπου 100.000 επιχειρήσεις, δηλαδή μόλις το 10% του συνόλου. Άλλο ένα τεκμήριο εργαλειοποίησης του covid 19 στην οικονομία

Είναι ανικανότητα ή ιδεολογικοπολιτική επιλογή την περίοδο του lockdown να υπάρχει προτεραιότητα στην αστυνομοκρατία των Πανεπιστημίων και στην πρόσληψη «Πανεπιστημιακών ασφαλιτών» αντί να μονιμοποιήσει τους συμβασιούχους στο Εθνικό Σύστημα Υγείας; Αντί λοιπόν να ενισχυθεί το ΕΣΥ, η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, να αυξηθούν πραγματικά οι ΜΕΘ , να προσληφθεί το απαραίτητο υγειονομικό προσωπικό σε αριθμό τουλάχιστον ίσο με αυτό που του παρέδωσε η προηγούμενη κυβέρνηση (σήμερα υπηρετούν μόλις 97000 από τις 120 000 που υπηρετούσαν στα μέσα του 2019), να παραγγείλουν την θεραπεία μέσω των μονοκλωνικών αντισωμάτων (τα οποία σώζουν ζωές πχ Τραμπ), προαναγγέλλουν προσλήψεις στην «αστυνομία των Πανεπιστημίων» .

Είναι ανικανότητα ή ιδεολογικοπολιτική επιλογή την περίοδο του lockdown να αυξάνεται το έλλειμμα δημοκρατίας, και το έλλειμμα ελευθερίας, στη χώρα μας, και μάλιστα, σημειολογικά το έτος που γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821; Να μην μπορούν οι επιστήμονες που διαφωνούν να εκφράσουν την άποψη τους στα ΜΜΕ, που τους έχουν χαριστεί εκατομμύρια ευρώ. Να ψηφίζονται νομοσχέδια, τα οποία παίρνουν τις αρμοδιότητες από την τοπική αυτοδιοίκηση και τις επιστρέφουν στο κεντρικό υδροκέφαλο κράτος, υποβαθμίζοντας ταυτόχρονα την καταστατική θέση των αιρετών…

Είναι ανικανότητα ή ιδεολογικοπολιτική επιλογή την περίοδο του lockdown να ψηφίζουν νομοσχέδια που πλήττουν το περιβάλλον, για να κερδοσκοπήσουν πολυεθνικές εταιρίες σε βάρος της υγείας των Ελλήνων πολιτών; Διότι πλέον το περιβάλλον έχει άμεση σχέση και με τις πανδημίες αλλά και με την υγεία των πολιτών. Να μην τηρούνται ούτε καν, οι συμβατικές υποχρεώσεις που έχει υπογράψει η χώρα μας, για την αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής…

Για το Πράσινο Κίνημα, υπάρχει σαφέστατη προσπάθεια εργαλειοποίησης της πανδημίας, από την κυβέρνηση για να περάσουν, νεοφιλελεύθερες και αντιπεριβαλλοντικές πολιτικές. Ταυτόχρονα δεν υπάρχει ολοκληρωμένο, συγκεκριμένο, σχέδιο αντιμετώπισης της πανδημίας. Δεν υπάρχει όραμα για να επανέλθει η ευημερία στους πολίτες. Δεν υπάρχει, καν, μια επιτυχημένη διαχείριση της καθημερινότητας. Και φυσικά, δεν υπάρχει άλλη υπομονή από τους πολίτες. Όταν θα έρθει ο «λογαριασμός» των πολιτικών αυτών, το κύμα της αντίδρασης των πολιτών, δεν θα μπορέσει να το ανακόψει κανείς. Ούτε καν τα χρυσοπληρωμένα ΜΜΕ…

Go Green με το ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑ
Παίρνουμε Θέση—Η Πολιτική στην Πράξη