Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα περιορίζουν τα συμπτώματα της μείζονος κατάθλιψης
Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως η ασπιρίνη, η παρακεταμόλη, οι στατίνες και τα αντιβιοτικά, μπορούν να περιορίσουν τα συμπτώματα της μείζονος κατάθλιψης αποτελεσματικά και με ασφάλεια.
Αυτή η θετική επίδραση, μάλιστα, είναι ακόμη μεγαλύτερη όταν τα αντιφλεγμονώδη χορηγούνται σε άτομα που ήδη ακολουθούν μια αγωγή με αντικαταθλιπτικά, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Η μελέτη αυτή, που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Journal of Neurology, Neurosurgery & Psychiatry», έδειξε ότι περίπου το ένα τρίτο των ανθρώπων που έχουν διαγνωστεί με κατάθλιψη δεν ανταποκρίνονται καλά ούτε στη φαρμακοθεραπεία ούτε στις θεραπείες μέσω της ομιλίας και οι παρενέργειες είναι συχνές.
Αν και μέχρι σήμερα τα αποτελέσματα για την αποτελεσματικότητα της αντιφλεγμονώδους αγωγής στην μείζονος κατάθλιψη ήταν ασαφή, είχε διαπιστωθεί μια σχέση μεταξύ φλεγμονής και κατάθλιψης. Μάλιστα ορισμένοι γιατροί υποστήριζαν ότι αυτή η σχέση είναι ο λόγος που κάποιοι αισθάνονται θλίψη μετά από εμβολιασμό.
Παράλληλα, έχει φανεί ότι τα άτομα με αυτοάνοσες παθήσεις, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, όπου το ανοσοποιητικό σύστημα είναι εκτός ελέγχου, είναι πολύ πιθανότερο να διαγνωσθούν με κατάθλιψη. Αρκετές μελέτες έχουν αναφέρει ότι οι δείκτες φλεγμονής αυξάνονται σε ανθρώπους με κατάθλιψη αλλά πέφτουν καθώς η κατάσταση των ασθενών βελτιώνεται.
Ο καθηγητής Άλαν Κάρσον, από το Κέντρο Κλινικών Επιστημών Εγκεφάλου, στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου της Σκωτίας, ο οποίος δημοσίευσε το άρθρο για την παρούσα έρευνα δήλωσε: «Η κατάθλιψη μπορεί απλώς να είναι το τίμημα που πληρώνουμε για το ότι έχουμε ανοσοποιητικό σύστημα».
Πιο αποτελεσματικά τα αντιφλεγμονώδη από τα εικονικά φάρμακα
Οι ερευνητές της συγκεκριμένης μελέτης αποφάσισαν να επανεξετάσουν τα διαθέσιμα στοιχεία και να συλλέξουν δεδομένα προκειμένου να διαπιστώσουν εάν τα αντιφλεγμονώδη λειτουργούν καλύτερα από τα εικονικά φάρμακα (placebo) είτε από μόνα τους είτε όταν χρησιμοποιούνταν ως συμπληρωματική θεραπεία στην τυπική αντικαταθλιπτική αγωγή.
Στα αντιφλεγμονώδη φάρμακα περιλαμβάνονται: μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, φάρμακα που περιορίζουν την παραγωγή φλεγμονωδών χημικών ουσιών (αναστολείς κυτοκίνης), στατίνες, στεροειδή, αντιβιοτικά (μινοκυκλίνες), ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των διαταραχών του ύπνου (μονταφινίλη) και η Ν-ακετυλοκυστεΐνη, η οποία χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση της κυστικής ίνωσης, της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας και μπορεί επίσης να ληφθεί ως αντιοξειδωτικό συμπλήρωμα.
Στις βάσεις δεδομένων βρέθηκε να υπάρχουν, από τον Ιανουάριο του 2019, περίπου 30 τυχαιοποιημένες δοκιμές σχετικά με το ζήτημα της επίδρασης της αντιφλεγμονώδους αγωγής στην κατάθλιψη. Σε αυτές συμμετείχαν 1.610 άτομα. Οι συντάκτες της παρούσας έρευνας συνέλεξαν δεδομένα από 26 από αυτές τις μελέτες.
Η συγκεντρωτική ανάλυση δεδομένων έδειξε ότι τα αντιφλεγμονώδη είναι πιο αποτελεσματικά από τα εικονικά φάρμακα και ενισχύουν την αποτελεσματικότητα της τυπικής αντικαταθλιπτικής αγωγής.
Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι τα αντιφλεγμονώδη ήταν 52% πιο αποτελεσματικά στη μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων της κατάθλιψης και 79% πιο αποτελεσματικά στην εξάλειψη των συμπτωμάτων από τα εικονικά φάρμακα, όπως μετράται από τη μέση πτώση στις κλίμακες κατάθλιψης σε άτομα με μέση ηλικία τα 55 έτη.
Μια πιο λεπτομερής ανάλυση έδειξε ότι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) , τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, οι στατίνες και οι μινοκυκλίνες ήταν τα πιο αποτελεσματικά στη μείωση των μειζόνων καταθλιπτικών συμπτωμάτων σε σύγκριση με τα εικονικά φάρμακα. Τα αποτελέσματα ήταν ακόμη μεγαλύτερα όταν ένα από αυτά τα φάρμακα προστίθετο στην τυπική αντικαταθλιπτική αγωγή.
Δεν υπήρξαν παρενέργειες
Ωστόσο, οι αντιφλεγμονώδεις παράγοντες δεν φάνηκαν να βελτιώνουν την ποιότητα ζωής, αν και αυτό μπορεί να οφείλεται στο μικρό αριθμό μελετών που εξέτασαν αυτό το ζήτημα, δηλώνουν οι ερευνητές.
Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές παρενέργειες, παρόλο που υπήρχαν κάποια συμπτώματα στο έντερο μεταξύ εκείνων που λαμβάνουν στατίνες και Ν-ακυτελοκυστεϊνη. Οι δοκιμές διήρκεσαν μόνο 4 έως 12 εβδομάδες, επομένως δεν ήταν δυνατό να εντοπιστούν παρενέργειες μακροπρόθεσμα.
Οι μελετητές καταλήγουν στο συμπέρασμα: «Τα αποτελέσματα αυτής της συστηματικής ανασκόπησης υποδηλώνουν ότι τα αντιφλεγμονώδη διαδραματίζουν ρόλο αντικαταθλιπτικού σε ασθενείς με μείζων καταθλιπτική διαταραχή και είναι λογικά ασφαλείς».
