Θέλω να γυρίσω την κλεψύδρα και να ανακατέψω τον χρόνο.
Να μπερδέψω τις στιγμές ξανά και να ρισκάρω.
Μόνο ένα δεν μπορώ να ρισκάρω.
Μόνο ένα δεν θέλω να ρισκάρω.
Στο τέλος, να μην ξαναρχίσουν όλα από την αρχή για εμάς.
Ναι. Αρκεί όλα να ξεκινήσουν από την αρχή.
Να σε ξαναγνωρίσω και να σε ξαναερωτευτώ από την αρχή.
Να χτυπήσει η καρδιά μου πιο δυνατά την ώρα που θα γυρίσω τα μάτια μου πάνω σου.
Να αναζητήσω το άγγιγμά σου, το χάδι σου, το φιλί σου, την αγκαλιά σου.
Δεν μου αρκεί η αγάπη.
Λυπάμαι μα αν δεν σε ποθώ, αν δεν μου λείπεις στη διάρκεια της μέρας, αν δεν αναζητώ την μυρωδιά σου και δεν σκέφτομαι το χαμόγελό σου, τότε το “μαζί” μπάζει και σε λίγο τα νερά θα μας έχουν πάει στον πάτο.
Μην ξεχνάς τον έρωτα, μην τον θεωρείς δεδομένο.
Μην τον παραμελείς, μην τον αφήνεις στο περιθώριο μιας δύσκολης καθημερινότητας και μιας ασφαλούς αγάπης.
Όχι, η αγάπη δεν αρκεί για να σώσεις την σχέση σου.
Θέλει έρωτα, πάθος, πόθο κι επιθυμία!
Θέλει να υπάρχεις στο μυαλό μου τις πιο δύσκολες ώρες της μέρας.
Θέλει να σε αναζητώ για να κλείσω την νύχτα μου στην αγκαλιά σου.
Θέλει δουλειά η σχέση για να κρατήσει κι αν θεωρήσεις δεδομένο το παραμικρό, το χασες το παιχνίδι.
Γι’αυτό σου λέω, εγώ την κλεψύδρα θα την ανακατεύω και μαζί το χρόνο, τις στιγμές, τα αισθήματα..
Όμως θα το κάνω μόνο και μόνο για να ξεκινάμε εμείς οι δυο από την αρχή.

Γράφει ο Αλέξανδρος Χωριανούδης

Πηγή : loveletters