Το “μαζί”, δεν είναι αξίωμα. Δεν είναι προνόμιο. Δεν χαρίζεται και δεν παραχωρείται. 
Το “μαζί” κερδίζεται μετά από πράξεις. Το “μαζί” κατακτιέται μετά από μάχη. 
Το “μαζί” μετριέται στο παρόν και στο τώρα. 
Μετριέται στην αγκαλιά που σε κλείνει την στιγμή που φοβάσαι. 
Μετριέται στα χέρια που σε κρατάνε την στιγμή που πέφτεις. 
Μετριέται στην εμπιστοσύνη που γεννιέται την στιγμή που αφήνεσαι. 

Το “μαζί”, δεν είναι λέξη. Δεν είναι μήνυμα στο κινητό για να περάσει η ώρα. Δεν είναι σκέψη για όσα “θα”… Δεν χωρά καμία γενικότητα και καμία “έννοια”. Είναι η ουσία δυο ανθρώπων που μοιράζονται μια ζωή. Είναι η κόλλα που τους κρατά δεμένους στο χρόνο. Είναι το άγγιγμα που έρχεται την στιγμή που το έχεις ανάγκη. 

Το “μαζί” δεν είναι αυτονόητο. Μπορείς να είσαι για χρόνια με κάποιον, να μοιράζεσαι ένα σπίτι, μια ζωή, μια οικογένεια, και να μην μοιραστείς ποτέ τον εαυτό σου. Να μην μοιραστείς ποτέ τους φόβους και τα όνειρά σου. Να μην μοιραστείς ποτέ την “ουσία” σου. 

Το “μαζί” δεν είναι δεδομένο. Θέλει καθημερινή δουλειά. Θέλει καθημερινή φροντίδα. Θέλει νοιάξιμο επί της ουσίας. Θέλει άγγιγμα που να αφήνει σημάδι τρυφερό, όχι να χαράζει. Θέλει λέξεις που θα τις γεννούν οι πράξεις. Το “μαζί” δεν είναι θέσφατο. Δεν είναι τρόπαιο. 

Είναι κατάκτηση.. είναι η κατάκτηση των δυο, που έγιναν ένα. Είναι οι κατάκτηση δυο ολόκληρων, που φτιάχνουν ένα άπειρο. 

Μην σπαταλήσεις τη ζωή σου, σε εικονικά “μαζί” και περίπου καθημερινότητες. Το “μαζί” δεν είναι ούτε υπό συνθήκη, ούτε υπό όρους, ούτε αναγνωρίζει μόνο τις λιακάδες.

Το “μαζί” είναι παντός καιρού. Δεν φοβάται τις καταιγίδες, γιατί τα ωραιότερα φιλιά, τα δίνει κάτω από την βροχή. Δεν γνωρίζει από όρους, όρια, προϋποθέσεις και ψιλά γράμματα γιατί του είναι άγνωστες έννοιες. 

Να το προσέχεις, να το φροντίζεις και να το αγαπάς το “μαζί” της ζωής σου!  

Σοφία Παπαηλιάδου, loveletters.gr