Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΜΕΣΑ ΜΑΣ

Γράφει ο Μητσοτάκης Δημήτρης

‘ Η κόρη σας ‘ειναι’ ενα δώρο ζωής και οι δυο τύποι , είναι η κατάρα της ζωής…’

Ένα εμφατικό κομμάτι της εισαγγελέως Αριστοτέλειας Δογκα κατά την αγόρευση κόλαφος για τον μαρτυρικό θάνατο της φοιτήτριας που πνίγηκε στην θάλασσα,
αποτοκον των σοβαρών κρανιοεγκεφαλικων κακώσεων ,που της απέφεραν λίγες ώρες πριν οι δυο δράστες . Το ημερολόγιο έγραφε νύχτα 28ης Νοεμβρίου του 2018. Ένα αποτρόπαιο έγκλημα που σόκαρε την ελληνική κοινωνία και οχι μόνο…

Τρία χρόνια και 3,5 μήνες πρίν, ένας Έλληνας κολυμβητής ,ο Σπύρος Γιαννιώτης καταθέτοντας και αυτό που δεν είχε, απο το πλεόνασμα ψυχής του, στο Μαραθώνιο Αγώνισμα Ανοικτής θαλάσσης στους Ολυμπιακούς της Βραζιλίας
κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο πέφτοντας πάνω στον νημα με τον Ολλανδό και χρειάστηκε το photo finish!! κάνοντας όλους τους Έλληνες να δακρύσουν απο
υπερηφάνεια.

Η θάλασσα πρωταγωνιστεί και στα δυο περιστατικά ως σύμβολο ζωής και θανάτου. Άλλωστε γι αυτήν την πολυυμνητη χώρα η θάλασσα αποτελούσε ενα δίπολο…Ελπίδα και ναυάγιο.
Γιατί κολυμπάμε συνέχεια σ’ενα βάλτο που αδυνατούμε να ξεφύγουμε. Η μια πολιτική ηγεσία που διαδέχεται την άλλη, την συγκαλύπτει στα ανομήματα της και συνεχίζει το ίδιο χιλιοπαιγμενο έργο της εις βάρος της κοινωνίας, που κολακεύει λιγωτικα , με απωτερον σκοπό την νομη της εξουσίας. Οι ίδιες ανοσιες, αλαζονικές, παραβατικές, ανεύθυνες πράξεις που μετερχονται οι κρατούντες για να σφυροκοπησουν εκτενώς την κοινωνία, απαξιώνοντας την, με κατ’επιφασιν λαϊκά νομοσχέδια, που στην ουσία την λοιδορούν την υβρίζουν και της πετάνε κατάμουτρα το ονειδιστικον επιμυθιον, οτι όλα αυτά γίνονται για το καλό της…

Όχι ,δεν ειναι ηθικό οτι ειναι νόμιμο. Και κατ’ ουσία όλη η χώρα πλέει σε μια
θάλασσα βιοπορισμού με μια τεράστια πετρελαιοκηλίδα στην μέση…
Είναι τοις πάσι γνωστό οτι πολύτιμος αρωγός στον αχαλίνωτο κυνισμό της εξουσίας ήταν πάντα τα ΜΜΕ, όπου ειδικεύονται στον τανυσμα μια ανοηταινουσας είδησης, στις ‘υπερπαραγωγες’ και στην αφόρητη προβολή θεμάτων και προσώπων που το σύστημα επιδιωκει’.
Ακροθιγως, χειραγωγεί την κοινή γνώμη να ψηφίσει αυτούς που η εκάστοτε κυβέρνηση επιδιώκει. Εξ ου και ο χωρίς φειδώ οικονομικός εναγκαλισμός εξουσίας και καναλιων. Όλα υπόκεινται στο αξίωμα ‘Δούναι και λαβείν’

Η κοινωνία παρακολουθεί αποσβολωμένη, αδυσώπητες μάχες μεταξύ των
εκπροσώπων του εξουσιαστικού πλέγματος για απόκτηση μεγαλύτερος ισχύος και χρήματος. Η ‘παρεα’ νέμεται το ατελείωτο χρήμα και η πλεμπα πενεται…
Η κοινωνία παρακολουθεί την προπαγάνδα να οργιάζει, τον φόβο να σαρώνει τα πάντα και να είναι εκων ακον φυλακισμένος στα σπίτια του, ενώ ο ‘κυβερνητικος’ εκπρόσωπος αραδιαζει νεκρούς. Η αποβλάκωση καλά κρατεί και οι πραιτωριανοί να μοιράζουν αφειδώς πρόστιμα.

Απαγόρευση κυκλοφορίας, πρόβα τζενεραλε ενός πολέμου…
Η κοινωνία μετέωρη, μόνη, φοβισμένη, παραγκωνισμενη, αβοήθητη, χρεωμένη, ξεκρεμαστη, προδομένη στην θάλασσα των αυθαιρεσιών των κυβερνώντων.
Ξεχνούν όμως οτι λυτρώνεται εκδικουμενη, δημιουργεί όρους ισχυρής ανατροπης’
Διαρρηγνυει, θρυμματίζει, το ποτάμι της αγανάκτησης θρασσομανα, που δεν θέλει να ζει με επιδοματα – ψίχουλα, πυρακτωνοντας την οργή των υποζυγίων που δεν αντέχουν άλλη δουλικότητα.

Η θάλασσα -της αντίδρασης- μέσα της…