Πραγματικά δεν μπορούμε να θυμηθούμε πόσες φορές ήρθε το συγκεκριμένο θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο Καρδίτσας, είτε ως ερώτηση είτε έχοντας εισαχθεί στην ημερήσια διάταξη, την τελευταία δεκαετία. Και ακόμα πιο πίσω αλλά η αδυναμία να γίνει κάτι ουσιαστικό μέσα σε δέκα χρόνια νομίζουμε ότι αρκεί για να καταδείξει ότι οι αρμόδιοι δεν έχουν την ικανότητα και πιθανόν την τόλμη να το αντιμετωπίσουν.
Αυτά που έχουμε καταγράψει μέσω των ρεπορτάζ είναι απαντήσεις καλών προθέσεων και μελλοντικών δράσεων που, εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκαν άνευ ουσίας. Τίποτα δεν άλλαξε πλην των δημάρχων και πολλών αντιδημάρχων που ο λόγος τους περιστρέφεται γύρω από την ευθύνη των ιδιοκτητών των ζώων και απειλών ότι θα τους επιβληθούν πρόστιμα, της δυσκολίας να υπάρξει περισυλλογή των βοοειδών, της δημιουργίας χώρου που θα φιλοξενηθούν(όταν περισυλλεγούν) και της προσπάθειας εξεύρεσης κατάλληλου προσωπικού για να τα περισυλλέξει. Η απάντηση στο αν έχει γίνει κάτι από αυτά είναι γνωστή.
Προς επίρρωσιν των παραπάνω σας αναφέρουμε την επικοινωνία που είχε το KarditsaLive.Net με τον Δήμο Καρδίτσας για το θέμα και τις ανάγκες του κειμένου που διαβάζατε. Ο αρμόδιος αντιδήμαρχος κ. Αγγελίδης μας παρέπεμψε στο Γραφείο Τύπου του Δήμου επικαλούμενος σχετική εντολή και το Γραφείο Τύπου μας ενημέρωσε πως είναι σε εξέλιξη η διαδικασία για την δημιουργία χώρου στέγασης και πως υπάρχουν στοιχεία ιδιοκτητών και η επιβολή προστίμων είναι θέμα χρόνου.
Το αν αυτή τη φορά θα επαληθευθεί κάτι είναι επίσης θέμα χρόνου να το διαπιστώσουμε. Οφείλουμε όμως να καταγράψουμε ότι είναι πράγματα που τα έχουμε ακούσει πολλές φορές. Δεν λέμε ότι είναι κάτι εύκολα διαχειρίσιμο αλλά και τα δύσκολα υποχρέωση και καθήκον των αιρετών είναι να τα αντιμετωπίζουν. Ίσως ακόμα μεγαλύτερο γιατί αποδεικνύει την ικανότητα και την επάρκειά τους.
Την ίδια ώρα και σύμφωνα με τα όσα καταγράφουν και μέσω των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης οι κάτοικοι της περιοχής η κατάσταση έχει αρχίσει να ξεφεύγει. Μιλούν για διπλασιασμό των ζώων που πλέον κυκλοφορούν χωρίς ενώτια, περιγράφουν καταστροφές και κινδύνους και τονίζουν ότι είναι απανωτά τα αιτήματα προς τον Δήμο και το Τοπικό Συμβούλιο για να βρεθεί επειγόντως λύση, χωρίς όμως την αρμόζουσα ανταπόκριση.
Αυτό που εκφράζουν είναι ότι νιώθουν σαν δημότες δεύτερης κατηγορίας και δεν μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει όταν επί χρόνια εισπράττουν ανέξοδες και χωρίς αντίκρισμα υποσχέσεις. Οι μόνοι άλλωστε που είναι ευχαριστημένοι από αυτή την ιστορία είναι οι ιδιοκτήτες των ανεπιτήρητων(τα ζώα δεν φταίνε σε τίποτα) που μοιάζει να απολαμβάνουν μία ασυλία έναντι των συνεπειών που προβλέπει ο νόμος, με προφανή την ανοχή των αρμοδίων να τον εφαρμόσουν.
Π.Κ.