Λος Αντζελες: Με νόμο από την εποχή των… μονομαχιών η απόβαση της εθνοφρουράς

Δεν το λες και το πιο σύγχρονο νομικό δημιούργημα των ΗΠΑ. Ο νόμος με τον οποίο ο Τραμπ -και δεν είναι ο μόνος πρόεδρος που το έχει πράξει- έθεσε υπό ομοσπονδιακή διοίκηση τις δυνάμεις της Εθνοφρουράς για να καταστείλει τις αμφιλεγόμενης έντασης ταραχές του Λος Άντζελες ψηφίστηκε το 1807, εν μέρει ως αποτέλεσμα μιας σκοτεινής υπόθεσης συνωμοσίας με εγκέφαλο τον Άαρον Μπερ , τον τρίτο αντιπρόεδρο των ΗΠΑ (1801–05) από την ίδρυσή τους.

Ήταν ο αντιπρόεδρος που σκότωσε τον πολιτικό του αντίπαλο, Αλεξάντερ Χάμιλτον, σε μονομαχία (1804) και του οποίου η πολιτική καριέρα έληξε με τη σύλληψή του, για προδοσία, το 1807.

Τίποτα στα πρώιμα στάδια του πολιτικού βίου του Μπερ δεν προοιωνιζόταν το ατιμωτικό τέλος του.

Καταγόμενος από εξέχουσα οικογένεια του Νιου Τζέρσεϊ, μεγάλωσε με έναν θείο του καθώς έχασε νωρίς τους γονείς του. Σε ηλικία 16 ετών, αποφοίτησε από το Κολλέγιο του Νιου Τζέρσεϊ (που αργότερα θα γινόταν το διάσημο Πανεπιστήμιο Πρίνστον ) και στη συνέχεια σπούδασε Νομική.

Διέκοψε ωστόσο τις σπουδές του για να πολεμήσει στην Αμερικανική Επανάσταση.  Στο πεδίο της μάχης διακρίθηκε και προήχθη σε ταγματάρχη ενώ εντάχθηκε στο στράτευμα του Στρατηγού Τζορτζ Ουάσινγκτον. Οι δύο άνδρες φέρεται να ανέπτυξαν αμοιβαία αντιπάθεια και σύντομα μετατέθηκε. Ανήλθε τελικά στον βαθμό του αντισυνταγματάρχη και το 1779 παραιτήθηκε λόγω προβλημάτων υγείας.

Μέχρι το 1791 είχε χτίσει έναν επιτυχημένο πολιτικό συνασπισμό εναντίον του στρατηγού Φίλιπ Σάιλερ, πεθερού του Αλεξάντερ Χάμιλτον (τότε υπουργού Οικονομικών), και κέρδισε τις εκλογές στη Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών, προκαλώντας την εχθρότητα του Χάμιλτον .
Το 1800, ο Μπερ κέρδισε το χρίσμα της αντιπροεδρίας με το Ρεπουμπλικανικό ψηφοδέλτιο του Τόμας Τζέφερσον. Βάσει του τότε εκλογικού νόμου, οι εκλέκτορες ψήφιζαν και για τα δύο υποψηφίους χωρίς να υποδεικνύουν ποιος έπρεπε να είναι πρόεδρος και ποιος αντιπρόεδρος.

Οι δύο άνδρες είχαν ίσο αριθμό εκλεκτορικών ψήφων και η Βουλή των Αντιπροσώπων έπρεπε να «λύσει» την ισοπαλία.

Εκεί ο Αλεξάντερ Χάμιλτον έκρινε τον νικητή επιτιθέμενος με σφοδρότητα στον ο Μπερ. Χρειάστηκαν 36 (!) ψηφοφορίες για να κριθεί πρόεδρος και αντιπρόεδρος γι’ αυτό και το 1804 υιοθετήθηκε η Δωδέκατη Τροποποίηση του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών που απαιτούσε από τους εκλέκτορες να ψηφίζουν ξεχωριστά για πρόεδρο και αντιπρόεδρο.

Ο Μπερ ανέλαβε τα καθήκοντά του, αλλά γρήγορα περιθωριοποιήθηκε από τον Τζέφερσον, ο οποίος πίστευε ότι ο Μπερ ενεπλέκετο σε μυστικές συμφωνίες για να τον ανατρέψει και να εξασφαλίσει την προεδρία για τον εαυτό του. Αυτό και άλλα περιστατικά κατέστησαν τον Μπερ βαθιά αντιδημοφιλή στους ηγέτες του κόμματος και η εκ νέου υποψηφιότητά του ως αντιπροέδρου φαινόταν αμφίβολη.

Η μονομαχία

Τον Φεβρουάριο του 1804, οι φίλοι του Μπερ τον πρότειναν για κυβερνήτη. Ο Χάμιλτον συνέβαλε και πάλι στην ήττα του Μπερ διαδίδοντας επιστολές που περιείχαν υποτιμητικά σχόλια για τον Μπερ. Για άλλη μια φορά, ο Μπερ ένιωσε τον εαυτό του πολιτικό θύμα της εχθρότητας του Χάμιλτον. Τον προκάλεσε σε μονομαχία στο Γουίχοκεν του Νιου Τζέρσεϊ. Οι μονομαχίες ήταν παράνομες τόσο στη Νέα Υόρκη όσο και στο Νιου Τζέρσεϊ, αν και οι ποινές ήταν λιγότερο αυστηρές στην δεύτερη Πολιτεία.) Οι δύο άνδρες ήρθαν αντιμέτωποι στις 11 Ιουλίου 1804.

Για το τι έγινε στη μονομαχία υπάρχουν αντικρουόμενες ιστορικές πληροφορίες. Δεν είναι βέβαιο ποιος κατάφερε να πυροβολήσει πρώτος και αν ο Χάμιλτον αστόχησε σκόπιμα ή αν αστόχησε επειδή το πιστόλι του εκπυρσοκρότησε κατά λάθος όταν χτυπήθηκε από τον Μπερ.

Σε κάθε περίπτωση, ο Μπερ βγήκε σώος και αβλαβής. Ο Χάμιλτον τραυματίστηκε θανάσιμα και πέθανε την επόμενη μέρα.
Αμέσως εκδόθηκαν εντάλματα σύλληψης για τον Μπερ, τον οποίο πολλοί θεωρούσαν πλέον δολοφόνο. Εκείνος κατέφυγε στη Φιλαδέλφεια , όπου επικοινώνησε με τον φίλο του Στρατηγό Τζέιμς Γουίλκινσον , αξιωματικός του Αμερικανικού Στρατού και κυβερνήτη της βόρειας περιοχής της Λουιζιάνα .

Αναμένοντας να ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ισπανίας λόγω συνοριακών διαφορών, Γουίλκινσον και Μπερ σχεδίασαν εισβολή στη…Μεξικό με σκοπό την εγκαθίδρυση μιας ανεξάρτητης κυβέρνησης εκεί.

Πιθανώς συζήτησαν επίσης ένα σχέδιο για υποκίνηση αποσχιστικού κινήματος στη Δύση που θα ενωνόταν με το Μεξικό ώστε να ιδρυθεί μια νέα αυτοκρατορία κατά το ναπολεόντειο μοντέλο.

Σε κάθε περίπτωση, ο στρατηγός Γουίλκινσον ανησύχησε και πρόδωσε τον Μπερ στον Πρόεδρο Τζέφερσον. Προσπαθώντας να διαφύγει σε ισπανικό έδαφος, ο Μπερ συνελήφθη και παραπέμφθηκε σε δίκη για εσχάτη προδοσία. Αθωώθηκε όμως με το σκεπτικό ότι οι πράξεις προδοσίας κατά των Ηνωμένων Πολιτειών εξ ορισμού απαιτούν την ύπαρξη κατάστασης πολέμου.

Αυτό είναι το ιστορικό πλαίσιο του νόμου κατά των εξεγέρσεων, στη σύνταξη και ψήφιση του οποίου έπαιξε καθοριστικό ρόλο η μάλλον υποχθόνια προσωπικότητα του Μπερ.

Ο νόμος λοιπόν του 1807 ορίζει: «Νομοθετείται από τη Γερουσία και τη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ που συνεδρίασαν στο Κογκρέσο ότι σε κάθε περίπτωση εξέγερσης η παρακώλυσης του νόμου είτε στις Ηνωμένες Πολιτείες είτε σε κάποια μεμονωμένη πολιτεία ή περιοχή που βρίσκεται εντός της δικαιοδοσίας του Προέδρου των ΗΠΑ να καλεί την εθνοφρουρά για τον σκοπό της καταστολής μιας τέτοιας εξέγερσης ή των αιτιών που οδηγούν σε ασαφή εφαρμογή των νόμων , καθίσταται νόμιμο για αυτόν να κινητοποιήσει για τους αυτούς λόγους εκείνα τα τμήματα των κατά ξηρά ή ναυτικών δυνάμεων των ΗΠΑ που ήθελε κριθεί απαραίτητο, έχοντας προηγουμένως τηρήσει όλα τα προαπαιτούμενα για την εφαρμογή του νόμου¬.

Ναπολέων και μια πλούσια χήρα για φινάλε

Όσο για τον Μπερ, παρέμεινε κάτω από ένα σύννεφο καχυποψίας και δυσπιστίας. Σύντομα έφυγε για την Ευρώπη , όπου προσπάθησε μάταια να αναζητήσει τη βοήθεια του Ναπολέοντος σε ένα νέο σχέδιο κατάκτησης της Φλόριντα…

Παρέμεινε εκτός ΗΠΑ για τέσσερα χρόνια κατά και επέστρεψε στη Νέα Υόρκη το 1812 ασκώντας το επάγγελμα του δικηγόρου. Παντρεύτηκε μια πλούσια χήρα, την Ελίζαμπεθ Μπράουν Τζάμελ, το 1833, αλλά σπατάλησε μεγάλο μέρος της περιουσίας της μέσα σε ένα χρόνο. Τελικά, εκείνη τον μήνυσε για μοιχεία. Το διαζύγιο εκδόθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1836, την ημέρα που ο Μπερ πέθανε.