Φοβάσαι και εσύ;

Φοβάσαι και εσύ;

Η εποχή που βιώνουμε όλοι μας είναι δύσκολη και λίγο σκληρή για τον καθένα από εμάς. Ο φόβος που είναι και το χειρότερο συναίσθημα μας συντροφεύει καθημερινά. Φόβος, καταπίεση, λύπη και θυμός είναι τα συναισθήματα που “στοιχειώνουν” τις μέρες και τις νύχτες μας μέσα στα ίδια μας τα σπίτια. Όλη αυτή η κατάσταση που επηρεάζει τον κόσμο ανεξάρτητα από ηλικία και φύλο οδηγεί σε ψυχολογικά προβλήματα. Μπορεί να μην έχουμε νοσήσει οι περισσότεροι  από κορονοιό αλλά σίγουρα η ψυχολογία και τα νεύρα μας δεν είναι στην καλύτερη τους φάση. Έτσι λοιπόν ζητήσαμε την γνώμη της ψυχιάτρου Γεωργίας Μπαλτά αυτές τις κρίσιμες ώρες που βιώνουμε όλοι μας. Με μια ανοιχτή επιστολή  προς όλους εμάς που βρισκόμαστε κλεισμένοι μέσα στα σπίτια μας, μας συμβουλεύει να σκεφτόμαστε με διαφορετικό τρόπο για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε την κατάσταση όσο γίνεται πιο ανώδυνα.

Φοβάσαι και εσύ;

“Σε πείσμα όλων αυτών που (έχοντας ομολογουμένως πολλές αφορμές) κατηγορούν τους συμπολίτες μας ως ανεύθυνους και ανόητους, θα ήθελα να πω στους ανθρώπους που είναι γύρω μου (αλλά δεν τους βλέπω ούτε μπορούν να με δουν, μιας και ο καθένας μας είναι κλεισμένος στο σπίτι του): “μη φοβάσαι….”

Είναι αλήθεια ότι σαν λαός δεν τα πάμε καλά με τα όρια, την τήρηση των νόμων, την λεγόμενη ατομική ευθύνη. Έτσι έχουμε μεγαλώσει, αυτή είναι η κουλτούρα μας. Για να ακολουθήσουμε ένα κανόνα, θα πρέπει να φοβόμαστε την τιμωρία που συνεπάγεται, μιας και δεν έχουμε ενδοβάλει ένα σταθερό σύστημα αξιών, που να επιβάλει να σεβόμαστε τον πλησίον, τη δημόσια περιουσία, τον ηλικιωμένο, τον ασθενή και πάει λέγοντας…

Και τώρα συμμορφωνόμαστε! Έχουμε κλειστεί στα σπίτια μας. Γιατί; Γιατί μας το επιβάλανε, μας έκλεισαν τα εστιατόρια, τα κέντρα διασκέδασης, τις καφετέριες, τα εμπορικά κέντρα, τις πλάζ. Καταστάσεις πρωτόγνωρες και αδιανόητες μέχρι πριν μια εβδομάδα. Πώς νιώθει, άραγε, ένας απείθαρχος λαός, όταν του επιβάλουν τέτοια πρωτοφανή στέρηση της ατομικής του ελευθερίας;

Όλες αυτές οι  απαγορεύσεις μεταφράζονται μέσα του ως εξής: “μείνετε μέσα, γιατί θα πεθάνουμε όλοι από τον κορωνοϊό!” Και μια τέτοια σκέψη προκαλεί τεράστιο φόβο στον καθένα. Αυξάνει με εκθετικό ρυθμό (για να μιμηθώ τη ρητορική για τη νέα ίωση που άλλαξε άρδην τη ζωή μας) τα επίπεδα άγχους των “εγκλεισμένων” ανθρώπων. Κρίσεις πανικού και αγχώδεις συνδρομές είναι τόσο αυτονόητο ότι θα εμφανιστούν και, εάν ήδη υπήρχαν, ότι θα ενταθούν. Και η κρίση πανικού έχει συχνά ως σύμπτωμα δύσπνοια, ένα από τα συμπτώματα που θα πρέπει να μας θορυβήσουν, εάν συνυπάρχει με πυρετό. Όπως βλέπετε, μπερδεύουν τα πράγματα! Η καθημερινότητα μπορεί να γίνει πραγματικά εφιαλτική.

Και όλα αυτά εξαιτίας της λανθασμένης ανάγνωσης της απαγόρευσης. Το νόημά της δεν είναι “μείνετε σπίτι, γιατί θα πεθάνουμε όλοι”, αλλά “μένουμε σπίτι, για να μην αρρωστήσουν όλοι οι ευαίσθητοι συνάνθρωποί μαςταυτόχρονα, γιατί τότε δεν θα μπορεί το σύστημα υγείας να τους φροντίσει όλους μαζί”. Εφόσον το συνειδητοποιήσουμε αυτό, οι μέρες θα περάσουν πιο εύκολα, πιο ήρεμα, με λιγότερο άγχος, και με λιγότερη φόρτιση για το σύστημα υγείας της χώρας μας. Υπομονή, νηφαλιότητα, ψυχραιμία! Και θα τα καταφέρουμε! Για μια ακόμη φορά είναι η δύναμη των πολλών που μπορεί να κάνει τη διαφορά, να δώσει ένα αίσιο τέλος στην απρόσμενη αυτή ταλαιπωρία. Αρκεί να το πιστέψουμε…αρκεί να μη φοβόμαστε!”.

georgiabalta@gmail.com

Πηγή : toimerologio.me