Kαρκίνος μαστού: H σωματική άσκηση και τα οφέλη της

Ο καρκίνος του μαστού μελετήθηκε από το Breast Cancer Research, καταλήγοντας ότι τουλάχιστον 150 λεπτά μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας μετά τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού σχετίζεται με μείωση του κινδύνου θανάτου. Αυτή η μείωση κινδύνου αφορά οποιοδήποτε αίτιο στους ασθενείς που εμφανίζουν καρκίνο του μαστού μετά την εμμηνόπαυση.

Οφέλη στην υγεία
Το γερμανικό Κέντρο Έρευνας για τον Καρκίνο στη Χαϊδελβέργη, έκανε μία αισιόδοξη μελέτη. Αφορούσε γυναίκες που έχουν καρκίνο του μαστού μετά την εμμηνόπαυση. Η Όντρεϊ Γιουνγκ, μια συντάκτρια της μελέτης, ανέφερε: «Υπάρχουν πλεονεκτήματα που απορρέουν από την ενασχόληση με τη σωματική δραστηριότητα κατά τον ελεύθερο χρόνο ασθενών με καρκίνο του μαστού. Τα σχετικά οφέλη δεν περιορίζονται μόνο στις γυναίκες που ασκούνταν έτσι κι αλλιώς πριν από την διάγνωση. Τα οφέλη ήταν περισσότερα σε εκείνες που γυμνάζονταν περισσότερο μετά τη διάγνωση».

Εκείνες που ασκούνταν περισσότερο από 150 λεπτά την εβδομάδα μετά τη διάγνωση μείωσαν τον γενικό κίνδυνο θανάτου κατά 50% . Εκείνες, που έτσι κι αλλιώς ασκούνταν περισσότερο από 150 λεπτά την εβδομάδα πριν από τη διάγνωση και διατήρησαν και μετά τα ίδια επίπεδα ελάττωναν τον κίνδυνο θανάτου από οποιοδήποτε αίτιο κατά 30%. Συγκριτικά με τις γυναίκες που δεν ασκούνταν καθόλου ούτε πριν ούτε μετά τη διάγνωση, εκείνες που το έκαναν σε επαρκές επίπεδο μείωναν τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του μαστού κατά 36%.

Μελέτες
Μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί περισσότερες από 73 μελέτες. Αυτές εξετάζουν τη σχέση μεταξύ του καρκίνου του μαστού και της σωματικής δραστηριότητας. Εκτιμάται ότι υπάρχει μείωση του κινδύνου εμφάνισης της νόσου κατά 20-30% για όσες γυναίκες είναι δραστήριες. Στις καρκινοπαθούσες με όγκο στο στήθος, η σταδιακά αυξανόμενη φυσική δραστηριότητα μειώνει την κόπωση και καλυτερεύει την ποιότητα ζωής.

Παρατηρείται και βελτίωση στην καρδιοαναπνευστική ικανότητα. Οι σχετικές έρευνες δείχνουν ότι η βελτίωση της φυσικής κατάστασης πριν από τη χειρουργική επέμβαση είναι επωφελής, επιτυγχάνοντας την ανάρρωση.

Περίπου το 80% των μελετών που έχουν εξετάσει τη σχέση μεταξύ του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του μαστού και της φυσικής δραστηριότητας, έχουν επιβεβαιώσει τη συσχέτιση. Παρατηρείται επίσης πως κάθε δραστηριότητα έχει συγκεκριμένη ποσοτικά επίδραση.

Επί παραδείγματι, η σωματική δραστηριότητα αναψυχής, η οικιακή και η επαγγελματική εμφανίζουν αντίστοιχες μειώσεις κινδύνου κατά 21%, 21% και 18%. Η μέτρια και έντονη σε ένταση γυμναστική έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση εμφάνισης της νόσου από 15 έως 18%.