Διαδημοτικό καταφύγιο αδέσποτων ζώων ή αλλιώς όταν η νύφη δεν θέλει να ζυμώσει…

Τέσσερα κεράκια στην τούρτα γενεθλίων της αδυναμίας υλοποίησης του διαδημοτικού καταφυγίου αδέσποτων ζώων, έσβησαν οι Δήμοι του νομού Καρδίτσας τον περασμένο Οκτώβριο.

Ήταν Φθινόπωρο του 2019 όταν έγινε για πρώτη φορά λόγος για το διαδημοτικό καταφύγιο και από τότε έχουν περάσει 50 μήνες, μία ολόκληρη θητεία και κάτι των δημοτικών αρχών και δεν έχει γίνει ουσιαστικά κανένα βήμα. Ή, για να είμαστε ακριβείς γίνονται βήματα σημειωτόν στην προσπάθεια αναζήτησης χώρου που θα θεμελιωθεί, κτιστεί και λειτουργήσει η δομή.

Για όσους πιθανόν δεν θυμούνται σε κάθε Δήμο αντιστοιχούν από το πρόγραμμα του υπουργείου 300.000 ευρώ για καταφύγιο και οι έξι Δήμοι του νομού μας συνεργάστηκαν για την δημιουργία ενός διαδημοτικού, στην οποία θα μπει το σύνολο των διατιθέμενων πόρων ήτοι 1,8 εκατομμύρια ευρώ.

Πάρθηκαν οι απαραίτητες αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων, εγγράφεται κάθε χρόνο στους προϋπολογισμούς το ποσό συμμετοχής ανά Δήμο, αλλά ακόμα δεν έχει οριστικοποιηθεί που θα γίνει. Με την τελευταία τοποθεσία να προσδιορίζεται μεταξύ Φαναρίου και Χάρματος αλλά να «κολλάει» στον αποχαρακτηρισμό της από δασική. Εν τω μεταξύ το πρόγραμμα πήρε μία φορά παράταση, και τώρα ευελπιστούν σε δεύτερη, διαφορετικά τα κονδύλια θα αποτελέσουν παρελθόν  και η ευκαιρία θα πάει χαμένη. Σε ένα νομό με πολλά προβλήματα με τα αδέσποτα και ειδικά στον Δήμο Καρδίτσας, ο οποίος χειρίζεται, ως επί το πλείστων, το θέμα του καταφυγίου.

Μην ξεχνάμε πως μόλις πριν λίγες ημέρες δύο Καρδιτσιώτες οδηγήθηκαν στο νοσοκομείο από δάγκωμα αδέσποτων ζώων. Ένα φαινόμενο που δεν το λες και σπάνιο.

Σήμερα βρισκόμαστε εκεί ακριβώς που ήμασταν και πέρυσι τέτοια εποχή περίπου, όταν η ηλεκτρονική μας εφημερίδα έθεσε για πολλοστή φορά το θέμα της μη εξέλιξης της προσπάθειας. Δηλαδή στο ότι η αναζήτηση που είχε ξεκινήσει πριν 3 και πλέον χρόνια για την οικοπεδική έκταση και σκόνταφτει είτε σε αντιδράσεις κατοίκων είτε σε χρήσεις γης, κατέληξε στα 30 στρέμματα μεταξύ Φαναρίου και Χάρματος. Που όμως είναι χαρακτηρισμένα δασική έκταση. Από τότε ξεκίνησε προσπάθεια αποχαρακτηρισμού.

Ο δήμαρχος Μουζακίου κ. Στάθης σε πρόσφατη επικοινωνία που είχαμε μαζί του, μας είπε πως δεν έχει τελεσφορήσει ακόμη αλλά εξέφρασε την αισιοδοξία πως βρισκόμαστε κοντά σε λύση. Την ίδια ώρα ο δήμαρχος Σοφάδων κ. Σκάρλος απέδιδε την μεγάλη καθυστέρηση στις χρήσεις γης και τα εμπόδια που δημιουργούν, ενώ ο δήμαρχος Παλαμά κ. Σακελλαρίου είπε ότι δεν έχει ενημερωθεί για στοιχεία προόδου.

Ουσιαστικά και τυπικά δηλαδή καμία διαφορά από την περιγραφή της κατάστασης που έκανε το KarditsaLive.Net τον Οκτώβριο του 2022.  Όταν, εν τω μεταξύ, σε όλη την Ελλάδα και σε όμορους νομούς «ξεφύτρωναν» και συνεχίζουν να «ξεφυτρώνουν» καταφύγια ζώων. Τα οποία σαφώς και δεν αποτελούν πανάκεια αλλά αποτελούν ένα είδος ανακούφισης του προβλήματος και διαχειριστικής ευρυθμίας του.

Δεν παραβλέπουμε την επιχειρηματολογία που υποστηρίζει ότι ο νομός και οι έξι Δήμοι υπέφεραν από το πέρασμα του ΙΑΝΟΥ παλιότερα και του “Daniel” πρόσφατα και ότι άλλαξαν προτεραιότητες. Όμως και πάλι 50 μήνες και να μην έχει εξασφαλιστεί καν ο χώρος, δίνοντας προοπτική υλοποίησης, είναι ένα διάστημα «δυσκολοχώνευτο». Τόσο που λογικά γεννά το ερώτημα αν στην περίπτωση του διαδημοτικού καταφυγίου ισχύει η παροιμία που μιλά για την νύφη, το κόσκινο και το τι κάνει όταν δεν θέλει να ζυμώσει…

Π.Κ.