Γράφει η Αλεξάνδρα Φαρμάκη
Μια καληνύχτα σου.. Ναι, αυτό περιμένω κι απόψε. Μια δική σου καληνύχτα, από εκείνες που με ηρεμούσαν κι έπαιρναν από πάνω μου το βάρος όλης της μέρας. Μια καληνύχτα που θα σπάσει την σιωπή και θα πάρει μακριά όλη την απόσταση.
Ναι, κι απόψε, όπως και κάθε απόψε που πέρασε. Όπως και κάθε στιγμή που περνά χωρίς εσένα κι εγώ δεν έχω πάψει να σε ζητώ.
Μια λέξη τόσο απλή, μια λέξη τόσο ήρεμη.. Χωρίς αναμονή, χωρίς προσδοκία. Χωρίς υπόσχεση. Είναι από μόνη της ένα τέλος και μια αρχή. Το τέλος της μέρας και η αρχή της νύχτας. Το τέλος των πρέπει και η αρχή των θέλω.
Θέλω την αγκαλιά σου να με κλείνει μακριά από όλους κι από όλα. Θέλω το φιλί σου να είναι το μόνο που θα χαράζει το δέρμα μου. Θέλω τα χέρια σου να είναι τα μόνα που θα αφήνουν τα σημάδια τους πάνω μου. Θέλω τις δικές μας νύχτες.. όπως ήταν.
Δεν αντέχω άλλο τη σιωπή σου.. Δεν θέλω άλλο το χώρια.. Δεν μπορώ άλλο χωρίς εσένα. Δεν έχει η ζωή μου τα ίδια χρώματα. Δεν έχει η νύχτα μου την ίδια αίσθηση.
Πες τη μου.. Όχι σιωπηλά.. Πες τη μου.. Κάνε με να τη νιώσω.. Μην μας αφήνεις χωρίς εκείνη τη δική μας καληνύχτα.. Μην την κρατάς άλλο.. Ξέρω.. ξέρεις.. απλά!
Πηγή : loveletters